در سال ۱۹۶۴ پارلمان ایران به درخواست آمریکا لایحه ای را تصویب کرد که بر اساس آن به مشاوران نظامی آمریکایی و خانواده های آن ها مصونیت دیپلماتیک اعطا شد. آیت ا… [امام] روح ا… خمینی، رهبر انقلاب ایران در واکنش به لایحه کاپیتولاسیون گفت: «آیا ملت ایران می دانند که چه جرمی دور از […]
در سال ۱۹۶۴ پارلمان ایران به درخواست آمریکا لایحه ای را تصویب کرد که بر اساس آن به مشاوران نظامی آمریکایی و خانواده های آن ها مصونیت دیپلماتیک اعطا شد. آیت ا… [امام] روح ا… خمینی، رهبر انقلاب ایران در واکنش به لایحه کاپیتولاسیون گفت: «آیا ملت ایران می دانند که چه جرمی دور از چشمان آن ها رخ داده است؟ این رآی شرم آور در واقع ما را به عنوان مستعمره آمریکا به رسمیت شناخته است. چنانچه شاه یک سگ آمریکایی را زیر بگیرد، مطابق با این قانون می تواند تحت پیگرد قرار بگیرد. اما در صورتی که یک آشپز آمریکایی بلایی سر شاه ما بیاورد، هیچ کس نمی تواند اقدامی علیه او انجام دهد».
این سخنرانی [امام] خمینی به وضوح لحنی ملی گرایانه دارد. امروز مشاهده می کنیم که دولت بریتانیا نیز بر روی اهمیت حاکمیت ملی تاکید می کند. بهتر است که آن ها نگاهی به تاریخ ایران داشته باشند.
در هفته های اخیر شاهد تظاهرات گسترده مردم هنگ کنگ در واکنش به قانون استرداد حکومت مرکزی چین بوده ایم. بسیاری از مقامات بریتانیایی در روزهای اخیر با معترضان هنگ کنگی ابراز همدردی کرده اند. اما آیا تاکنون به این موضوع توجه نکرده اند که قانون مشابهی نیز در بریتانیا وجود دارد که استرداد یک متهم از بریتانیا به آمریکا را راحت تر میکند.
تعجبی ندارد که ماه گذشته بریتانیا به درخواست آمریکا یک نفت کش ایرانی را در نزدیکی تنگه جبل الطارق توقیف کرد. زمانی که شما سیاست مستقلی برای اداره کشور خود نداشته باشید، به عروسک خیمه شب بازی کشورهای قدرتمندتر تبدیل می شوید. به همین خاطر انگلیسی ها برای شاد کردن روسای آمریکایی خود دست به این راهزنی دریایی زدند.
بریتانیا باید معنی استقلال واقعی را از ایرانی ها بیامورد. آن ها در سال ۱۹۷۹ با قدرت حکومت دست نشانده آمریکا را سرنگون کردند. در روزهای اخیر دادگاه جبل الطارق دستور آزادی نفت کش گریس ۱ ایران را صادر کرد. اما تلاش آمریکایی ها برای جلوگیری از آزادی این کشتی نشان داد که بریتانیاها در واقع به نیابت از دولت ترامپ دست به این راهزنی دریایی زده بودند.
دوم، غربی ها نباید وانمود کنند که مهم ترین نگرانی آن ها در مورد ایران، مذهبی است. ایران یک کشور بنیادگرا نیست. علاوه بر این، عربستان سعودی یکی از متحدان نزدیک آمریکا و بریتانیا بوده است. آن ها چه جوابی برای این استاندارد دوگانه می توانند داشته باشند؟
سعودی ها تاکنون اجازه ساخت حتی یک کلیسا را در داخل کشور خود نداده اند و در عوض به دستگاه پروپاگاندای فرقه افراطی وهابیت تبدیل شده اند. وهابیون عاملی اصلی حادثه یازدهم سپتامبر و حملات تروریستی دیگر در لندن، مادرید، بروکسل و پاریس بودند. تاکنون هیچ ایرانی در این عملیات های تروریستی مشارکت نداشته است.
ما باید به خاطر اشتباهات گذشته خود عذرخواهی کنیم. رژیم صدام حسین برای هشت سال شهرهای ایران را با تسلیحات غربی بمباران کرد. آمریکا و بریتانیا حتی از کاربرد تسلیحات شیمیایی نیز آگاه بودند. هیچ کدام از قدرت های بزرگ حاضر به فروش سلاح به ایران نبودند. آیا تعجبی دارد که اکنون آن ها در حال خودکفا شدن در صنعت دفاعی هستند؟ مقامات آمریکایی در یک سال اخیر تصور می کردند که تحریم های اقتصادی به ناآرامی های گسترده در داخل ایران و در نهایت سرنگونی نظام منجر خواهد شد. البته این تحریم ها زندگی روزمره شهروندان ایران را دشوار کرده اند. اما خروج آمریکا از توافق هسته ای در واقع نتیجه معکوس به دنبال داشت و مردم ایران را در مقابل غرب متحد کرد. بریتانیا زمانی می تواند در حوزه سیاست خارجی به استقلال واقعی دست پیدا کند که به آرمان ها و جاه طلبی های ملت های دیگر احترام بگذارد. ما هنوز می توانیم به آینده بریتانیا امیدوار باشیم.
