سيد علي صالحي در ازدحام اين همه ظلمت بي عصا / چراغ را هم از من گرفته اند / اما من / ديوار به ديوار / از لمس معطر ماه / به سايه روشن خانه باز خواهم گشت / پس زنده باد اميد ٭ ٭ ٭ در تکلم کورباش کلمات / چشم هاي خسته […]
سيد علي صالحي
در ازدحام اين همه ظلمت بي عصا / چراغ را هم از من گرفته اند / اما من / ديوار به ديوار / از لمس معطر ماه / به سايه روشن خانه باز خواهم گشت / پس زنده باد اميد
٭ ٭ ٭
در تکلم کورباش کلمات / چشم هاي خسته مرا از من گرفته اند / اما من / اشاره به اشاره / از حيرت بي باور شب / به تشخيص روشن روز خواهم رسيد / پس زنده باد اميد
٭ ٭ ٭
در تحمل بي تاب تشنگي / ميل به طعم باران را از من گرفته اند / اما من / شبنم به شبنم / از دعاي عجيب آب / به کشف بي پايان دريا رسيده ام / پس زنده باد اميد
٭ ٭ ٭
در چه کنم هاي بي رفتن سفر / صبوري سندباد را از من گرفته اند / اما من / گرداب به گرداب / از شوق رسيدن به کرانه موعود / توفان هاي هزار هيولا را طي خواهم کرد / پس زنده باد اميد
٭ ٭ ٭
چراغ ها ، چشم ها ، کلمات / باران و کرانه را از من گرفته اند / همه چيز / همه چيز را از من گرفته اند / حتي نوميدي را / پس زنده باد اميد
گردشگری که ۵۰۰ میلیون تماشاچی داشت
۲۵ آگوست ۲۰۱۲: ۷ سال پیش در چنین روزی نیل آرمسترانگ در سینسیناتی در ایالت اوهایو آمریکا درگذشت. نقل قول او بر کره ماه “گام کوچکی برای بشر و جهش بزرگی برای بشریت” ضرب‌المثل شده است. نیل آرمسترانگ در نزدیکی شهرک واپانونِتا در اوهایو زاده شد. مادرش تبار آلمانی داشت و پدرش کارشناس مالی دولت بود. از هنگامی که در کودکی در گروه‌های پیشآهنگی بود، به پرواز علاقه داشت.
۱۷ ساله بود که پروانه خلبانی گرفت و پس از پایان دبیرستان رشته مهندسی هواپیما را آغاز کرد اما پس از سه ترم به خدمت سربازی فراخوانده شد و دوره خلبانی جنگی دید. ۲۰ ساله بود که به جبهه جنگ کره رفت و به عنوان جوانترین خلبان واحد دخالت آمریکا در آن جنگ، پروازهای اکتشافی انجام داد.
۲۲ ساله بود که از جبهه به آمریکا بازگشت و از نیروی هوایی کناره گرفت و تحصیل دانشگاهی‌اش را به پایان رساند و به عنوان خلبان آزمایشی در سازمان غیرنظامی اکتشافی آمریکا که بعدها به ناسا تغییر نام داد استخدام شد. او در سازمان ناسا با چندین موشک و هواپیما و فضاپیما پروازهای پرسرعت تا ۷۰۰۰ کیلومتر در ساعت انجام می‌داد.
دیری نپایید که پس از اعلام كِنِدی رئیس جمهور آمریکا مبنی بر تلاش آن کشور برای فرود بر ماه، آرمسترانگ به همراه هشت فضانورد دیگر برگزیده شد. از آن پس او در همه آزمایشها و پژوهشها در رابطه با پرواز به فضا و به سوی ماه به عنوان کمک‌فرمانده یا فرمانده شرکت می‌کرد.
۳۹ ساله بود که در روز ۲۱ ژوئیه ۱۹۶۹ ساعت ۲ و ۵۶ دقیقه و ۲۰ ثانیه به وقت گرینویچ نخستین انسانی بود که پا بر کره ماه گذاشت و مشهورترین تپق جهان را زد. می‌خواست بگوید: “این گام کوچکی برای یک بشر و پرش بزرگی برای بشریت است” ولی از فرط هیجان “یک” را فراموش کرد و ناخواسته به جمله‌اش حالت گزین‌گویه داد. او به همراه همکارش دو ساعت و نیم بر کره ماه ماند.
آرمسترانگ پس از این مأموریت چندین جایزه و یک دکترای افتخاری دریافت کرد و هشت سال به عنوان استاد مهندسی پرواز و فضا در دانشگاه سینسیناتی تدریس کرد. پس از آن به عنوان مدیر و عضو هیأت امنای چند شرکت بزرگ موشک‌سازی و اکتشافی ثروت هنگفتی به دست آورد. نیل آرمسترانگ در ۸۲ سالگی در غرب آمریکا درگذشت.
