وزیر ورزش یکبار دیگر اعلام کرده تا پایان سال جاری کار واگذاری سرخابی‌ها به بخش خصوصی نهایی می‌شود. حرفی که بارها و بارها گفته شده ولی تا به امروز هرگز به مرحله‌ی عمل نرسیده است. پرسپولیس و استقلال اصلا شرایط خوبی ندارند مشکلات مالی باعث شده که اداره‌ی این دو باشگاه هر روز سخت و […]
وزیر ورزش یکبار دیگر اعلام کرده تا پایان سال جاری کار واگذاری سرخابی‌ها به بخش خصوصی نهایی می‌شود. حرفی که بارها و بارها گفته شده ولی تا به امروز هرگز به مرحله‌ی عمل نرسیده است. پرسپولیس و استقلال اصلا شرایط خوبی ندارند مشکلات مالی باعث شده که اداره‌ی این دو باشگاه هر روز سخت و سخت‌تر شود. قراردادهای سنگین بازیکنان، بدهی‌های انباشته از گذشته، عمل نکردن اسپانسر به تعهدات خود و نبود استقلال کافی نزد هیئت مدیره‌های دو باشگاه سبب شده تا مدیریت و اداره‌ی امور اجرایی این دو باشگاه پرهوادار به بن‌بست بخورد. سایه شوم حذف از لیگ قهرمانان آسیا به علت بدهی و پیامد آن عدم صدور جواز فعالیت حرفه‌ای هم بر سر این باشگاهها سنگینی می‌کند. سلطانی‌فر هفته‌ی گذشته مدیر عامل پرسپولیس را تغییر داد تا عرب جای خود را پس از فعالیتی چند ماهه به انصاری‌فرد دهد. و روز گذشته هم با تنی چند از پیشکسوتان استقلال دیدار کرد تا شاید راهی برای خارج شدن از این چالش دشوار پیدا شود. تغییر مداوم مدیران استقلال و پرسپولیس از حالت عادی خارج شده و هر ساله برای چندین نوبت مدیران جدیدی به مجموعه‌ی دو باشگاه افزوده می‌شوند این افراد یا به عنوان مدیرعامل و یا عضوی از هیئت مدیره به استقلال و پرسپولیس می‌آیند و پس از مدتی هم لقای کار را به عطای آن می‌بخشند و با یک استعفا خود را از مهلکه نجات می‌دهند. تغییراتی که وزارت ورزش و در رأس آن وزیر ورزش دست به انجامش می‌زند بیشتر یک فرار به جلو و تکرار دور باطلی است که هرگز به نتیجه‌ای مناسب ختم نمی‌شود. تکرار آزمایش و خطا و آزمودن آزموده‌ها گرهی از مشکلات بیشمار این باشگاهها را باز نمی‌کند.
افراد مختلفی که با طمطراق فروان و عناوین ردیف شده‌ی مدیریتی در روزمه کاری خود به این باشگاهها می‌آیند در عمل کارایی چندانی ندارند و وقتی هم مورد سوال قرار می‌گیرند با جواب های عجیب و غریب سوال کننده را گیج می کنند البته ناگفته نماند بنده خداها کاری هم از دستشان بر نمی‌آید و تنها می‌توانند با انجام مصاحبه و وعده و وعید دل هواداران را خوش کنند علت اصلی انفعال هیئت مدیره‌های سرخابی‌ها بیشتر به میدان داری وزارت ورزش در اداره‌ی امور دو باشگاه استقلال و پرسپولیس برمی‌گردد چون وزارتخانه اجازه‌ی آنچنانی به اعضای هیئت مدیره برای تحرک و فعالیت بیشتر نمی‌دهد و آنها مجبور هستند در کوچکترین تصمیم‌گیری‌ها هم با وزارت ورزش هماهنگ باشند. این نگاه و دیدگاه بسته که وزارت ورزش در مورد اداره‌ی سرخابی ها دارد باعث اعتراض و شکایت هواداران دو تیم هم شده است. به ویژه هواداران استقلال که وزارت ورزش را متهم به حمایت و پشتیبانی بیشتر از پرسپولیس می‌نمایند و معتقدند که وزیر ورزش برای پرسپولیس وقت بیشتری می‌گذارد. حتی در موضوع تغییر عرب و آوردن انصاری‌فرد هم ناظمی مدیر روابط عمومی وزارت ورزش علنا اعلام کرد این جابجایی به خواست هواداران پرسپولیس انجام شده است. هواداران استقلال هم وقتی این اظهار نظر را دیدند اعلام کردند که فتحی در استقلال توانایی زیادی ندارد و خواستار تغییر مدیرعامل باشگاه هستند البته در مورد استقلال وزیر ورزش از فتحی و حضورش در استقلال حمایت کرده و به صراحت اعلام کرده فعلا قصدی برای جابجایی مدیرعامل باشگاه استقلال را ندارد.
هرچند بحث ما در مورد تغییر مدیرعامل نیست بلکه بحث اصلی در مورد اداره‌ی درست و حسابی باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس است. حضور فرد و اشخاص خاص در شرایطی که زمینه‌ی کار و فعالیت اساسی فراهم نیست چندان نمی‌تواند امر مهمی باشد. توانایی و هنر مدیریت لازم است اما کافی نیست چون هر مدیری برای کارایی و اثربخشی نیاز به ابزار دارد و ابزار امروز در استقلال و پرسپولیس بودجه و اعتبار است که به صورت کامل و مرتب به این دو باشگاه تزریق نمی‌شود. چالش جدی پیش‌روی مدیران عدم وجود منابع مالی مناسب است. سرآغاز بیشتر دعواها در فوتبال ایران و باشگاهها مشکلات مالی می‌باشد. نبود ساز و کار مناسب و وابستگی شدید استقلال و پرسپولیس به دولت بر عمق مشکلات می‌افزاید و دست مدیران را برای اجرایی کردن خواسته‌های سرمربی می‌بندد. حتی با وجود اینکه انصاری‌فرد به پرسپولیس آمده و هواداران هم دوستش دارند اما مطمئنا انصاری‌فرد هم بدون پول به مشکل خواهد خورد و خیلی زود او هم ساز جدایی کوک خواهد کرد.
چاره چیست ؟
تنها راهی که بتواند این دو باشگاه را به رستگاری و آسایش همیشگی برساند واگذاری به بخش خصوصی واقعی می‌باشد. دولت باید یکبار برای همیشه شعار و وعده و وعید دادن را کنار بگذارد و با تمام وجود زمینه را برای واگذاری این دو باشگاه را مهیا کند. مسلماً دولت به تنهایی از عهده‌ی انجام کار بر نمی‌آید چون واگذاری این دو باشگاه نیاز به یک هماهنگی و همکاری همه‌جانبه از سوی سه قوه دارد. زمانی که عزم جدی و قاطع برای واگذاری در دولت و سپس نهادهای ذیربط به وجود آمد باید تمامی موانع از سر راه واگذاری برداشته شود و هیچ بهانه‌ای برای عدم انجام این کار نماند. بدهی‌ها، سرمایه‌ها و آنچه این دو باشگاه دارند و ندارند به صورت شفاف و واضح اعلام شود تا کسانی که مایل به خرید و یا در اختیار گرفتن این دو باشگاه هستند با خیال راحت و آسوده وارد میدان رقابت شوند. البته تشخیص اهلیت و احراز صلاحیت افراد و گروههایی که اقدام به خرید و در اختیار گرفتن این دو باشگاه را دارند باید از مراجع قانونی مورد تأیید قرار گیرد تا فردا روز مشکلات این باشگاهها قوز بالای قوز نشود. درس گرفتن از واگذاری‌های گذشته که در مورد تیم‌های مختلف صورت گرفت و به شکست منجر شد حتما کمک بزرگی به دولت و سازمان خصوصی‌سازی خواهد بود. تیم‌هایی مانند پاس، راه‌آهن، نفت تهران و استیل آذین چگونه از صفحه‌ی فوتبال ایران محو شدند تا خدای نکرده این اتفاق برای استقلال و پرسپولیس پیش نیاید. حرف زدن و شعار دادن آسان است اما یقیناً عمل کردن به آنچه مد نظر مسئولان و مدیران ورزش کشور در مورد استقلال و پرسپولیس است سخت و دشوار است. حساسیت کار واگذاری سرخابی‌ها به جهت داشتن هواداران بیشمار بسیار بالا است و همین امر موجب شده تا هواداران نگران باشند که آیا بستر لازم برای واگذاری مهیا شده است یا وزیر ورزش برای آرام کردن هواداران هرز چند گاهی دم از واگذاری سرخابی ها می‌زند.
