محققان دانشگاه کالیفرنیا در سان‌فرانسیسکو دریافته‌اند که چرت زدن بیش از اندازه در روز می‌تواند نشانه بیماری آلزایمر در بزرگسالان به ویژه سالمندان تلقی گردد. گرچه چرت زدن گاه به گاه به افراد کمک می‌کند تا روز خود را بهتر به پایان برسانند اما خواب‌آلودگی بیش از حد می‌تواند نشانه تغییراتی در مغز تلقی […]
محققان دانشگاه کالیفرنیا در سان‌فرانسیسکو دریافته‌اند که چرت زدن بیش از اندازه در روز می‌تواند نشانه بیماری آلزایمر در بزرگسالان به ویژه سالمندان تلقی گردد.
گرچه چرت زدن گاه به گاه به افراد کمک می‌کند تا روز خود را بهتر به پایان برسانند اما خواب‌آلودگی بیش از حد می‌تواند نشانه تغییراتی در مغز تلقی شود که با افزایش خطر ابتلاء به بیماری آلزایمر همراه است.
این پژوهشگران دریافته‌اند در مغز افرادی که با مشکل خواب‌آلودگی و چرت زدن بیش از اندازه در روز مواجه هستند پروتئین‌هایی موسوم به «تائو» بیشتر از هم‌سالان آنها است. پروتئین‌های تائو در مغز و سلول‌های عصبی وجود دارند. افزایش این پروتئین‌ها در مغز با ابتلاء به بیماری‌های مرتبط به زوال عقل مانند آلزایمر و پارکینسون رابطه دارد.
افزایش این پروتئین‌ها در مغز سبب می‌شود که سلول‌های عصبی نتوانند مواد مغذی کافی را دریافت کنند و در نتیجه به دلیل مرگ سلول‌های عصبی بخش‌های مختلف مغز در اثر حضور این پروتئین‌ها به شدت آسیب می‌بینند.در این مطالعه پژوهشگران با بررسی بخش‌های خاصی از مناطق مغز که در زمان بروز آلزایمر بیشترین آسیب را می‌بینند دریافتند مناطقی که هوشیاری و بیداری را در طول روز تنظیم می‌کنند در مبتلایان به این بیماری آسیب جدی می‌بینند.آنان براساس این یافته‌ها پیش‌بینی کردند که چرت زدن طولانی در روز در سالمندان می‌تواند نشانه‌ای از افزایش این پروتئین‌ها در مغز بوده و باید به عنوان نشانه‌های بیرونی زوال عقل در نظر گرفته شود.با این حال آنها معتقدند که باید مطالعات بیشتری در این باره صورت گیرد. گرچه بیماری آلزایمر درمان قطعی ندارد اما در صورت تشخیص زودهنگام آن می‌توان با روش‌های درمانی متعدد بروز آن را به تاخیر انداخت.
تعقیب حرکت عضلات چشم برای تشخیص دروغگویی
محققان در اسکاتلند روشی را ابداع کرده‌اند که می‌توان به کمک آن و با تمرکز بر حرکت چشمان نشان داد که افراد چه زمانی در حال دروغ گفتن هستند.
این محققان در دانشگاه استرلینگ اسکاتلند دریافته‌اند هنگامی که به افراد عکسی با چهره یک نفر آشنا را نشان می‌دهند، افراد در صورت دروغگویی نمی‌توانند واکنش طبیعی عضلات چشمی خود را پنهان کنند. روش تازه از آنالیز نگاه افراد به صفحه کامپیوتر حاوی عکس افراد آشنا و ناآشنا به دست آمده است.
دکتر آلیسا میلن، روانشناس، که رهبری تیم تحقیق را بر عهده دارد در این زمینه می‌گوید: افسران پلیس به صورت روتین از عکس‌ها برای پیدا کردن هویت افراد بهره می‌برند. بعضی از شاهدان راستگو هستند اما بسیاری دیگر تلاش می‌کنند تا هرگونه آشنایی با افراد حاضر در عکس را انکار کنند. برای مثال شبکه‌های مجرمانه مثل گروه‌های تروریستی ممکن است این کار را انجام دهند تا هم‌تیمی‌شان را محافظت کنند یا یک قربانی ممکن است از اینکه مهاجم را شناسایی کند خیلی بترسد.
تجربه استفاده از روش جدید نشان می‌دهد عمده‌ی افراد اگر فردی را در تصویر بشناسند قادر به مخفی کردن واکنش غیرارادی عضلات چشمی نیستند و بلکه با تلاش بیشتر برای پنهان کردن آن رد شناسایی بیشتر نیز می‌شود. پیشتر پلیس ژاپن از فناوری مشابهی برای تشخیص چهره و تعقیب عضلات چشم استفاده کرده بود. با آن سیستم کنترلی، تایید هویت و شناسایی هر فرد تنها در ۳ دهم ثانیه صورت می‌گرفت که روشی منحصر به فرد در جهان به حساب می‌آید. محققان در دانشگاه استرلینگ در پروژه خود از همکاری متخصصان سیستم تشخیص هویت در دانشگاه فوکویامای ژاپن برخوردار بوده‌اند.
