«چهاردهم سپتامبر سال ۴۸۸ پيش از ميلاد» را روزی به دست داده اند که در آن روز داريوش بزرگ، شاه وقت ايران دستور ضرب سكه ای را داد با وزن و شکل و عیار مشخّص و یکنواخت، تا واحد پول ايران قرارگيرد كه مورّخان يوناني در كتاب هاي خود آن را داريك (منتسب به داريوش) […]
«چهاردهم سپتامبر سال ۴۸۸ پيش از ميلاد» را روزی به دست داده اند که در آن روز داريوش بزرگ، شاه وقت ايران دستور ضرب سكه ای را داد با وزن و شکل و عیار مشخّص و یکنواخت، تا واحد پول ايران قرارگيرد كه مورّخان يوناني در كتاب هاي خود آن را داريك (منتسب به داريوش) نوشته اند. تا زمان رواج داريك، معاملات تجاري به صورت مبادله اجناس صورت مي گرفت كه كاري پيچيده بود و بازار هميشه نوسان داشت. ملل دیگر هم از طلا برای مبادله کالا و خدمات استفاده می کردند ولی نه بصورت سکه یکنواخت با عیار و وزن و شکل واحد. به عبارت دیگر تا سپتامبر ۴۸۸ پیش از میلاد، بازرگانان و افراد شکل و عیار طلایِ «وسیله مبادله» را تعیین می کردند نه دولت ها. داريوش همزمان دستور ايجاد پستخانه را در ايران صادر كرد كه تاريخ نگاران وي را مبتكر «پُست» و ارتباط پستي در تاريخ جهان معرفي كرده اند. داريوش همچنین در سپتامبر ۴۸۸ پيش از ميلاد دستور ايجاد يك ارتش دائمي را براي ايران صادر كرده بود كه مورخان معاصر از آن به نام «سپاه جاويدان» نام برده اند. به اين ترتيب، ايرانيان نخستين ملت جهان بودند كه به اهميت وجود يك ارتش دائمي پي برده و آن را به وجود آورده بودند. پيش از آن، هنگام جنگ دست به جمع آوري نيرو زده مي شد و يک ارتش دائمي به مفهوم واقعی وجود نداشت. بعدا اسكندر و سپس روميان اين ابتكار داريوش را اقتباس كردند.
