غزاله بحیرایی، هنرمند ایرانی مقیم فرانسه، در آخرین نمایشگاه خود مقوله مهاجران و پناهجویان پرداخته است؛ یعنی آنچه به اعتقاد وی، بیش از هرچیز دیگری، بر زندگی امروز خودش تأثیر داشته است. بحیرایی که تجربه حضور در چند نمایشگاه موفقِ گروهی و انفرادی را در کارنامه دارد از تکنیک‌های متنوعی برای ارائه آثارش بهره می‌برد، […]
غزاله بحیرایی، هنرمند ایرانی مقیم فرانسه، در آخرین نمایشگاه خود مقوله مهاجران و پناهجویان پرداخته است؛ یعنی آنچه به اعتقاد وی، بیش از هرچیز دیگری، بر زندگی امروز خودش تأثیر داشته است.
بحیرایی که تجربه حضور در چند نمایشگاه موفقِ گروهی و انفرادی را در کارنامه دارد از تکنیک‌های متنوعی برای ارائه آثارش بهره می‌برد، تکنیک‌هایی نظیر عکاسی، طراحی با سیاه‌قلم، کُلاژ، چاپ روی بافت و پلاستیک و ساخت آثار ترکیبی و حجم با اشیای مختلف. او این تکنیک‌های ساده را با مهارت به کار می‌گیرد تا معنایی ژرف را به مخاطبش منتقل کند؛ معنایی که بازدیدکنندگان آثارش آن را با احساسی قوی در وجود خود تجربه می‌کنند.
این هنرمند جوان ایرانی که خود چند سال پیش به فرانسه مهاجرت کرده است درباره انگیزه این نمایشگاه که بی‌سرزمین (sans terre) نام گرفته می‌گوید: سعی می‌کنم همان چیزی را کار کنم که آن را زندگی می‌کنم. لااقل چیزی که آن را لمس کرده‌ام. برای هنرمند معمولا چنین است.
او معتقد است که تجربه مهاجرت، در مجموع دشوار و پیچیده بوده است. ندانستن زبان بیگانه و آشنا نبودن با جغرافیای جدید او را مدتها سردرگم کرده است. دیدن چادرهای اقامت پناهجویان در شهر محل اقامتش در فرانسه او را به فکر فرو برده و به واکنش هنرمندانه واداشته است که حاصل آن یک مجموعه عکس و بعد طراحی سیاه قلم از این چادرهاست.
بحیرایی که خود در سال پایانی جنگ ایران و عراق به دنیا آمده، می‌گوید که اندکی بعد ذهنش درگیر این نکته شده که جنگ و مهاجرت بیشترین تأثیر را روی چه کسانی و چه چیزهایی می‌گذارد. و همزمان با بارداری خودش، به این فکر می‌کند که پاسخ این سوال کودکان و بخصوص بچه‌هایی هستند که هنوز به دنیا نیامده‌اند.
او که برای آموزش کودکان افغان مدتی در تهران با یک سازمان غیرانتفاعی همکاری کرده می‌گوید که از آنجا که اکثر شاگردانش پیش از وی مهاجرت کرده بودند پیوسته دغدغه این مهاجران کوچک و خانواده‌شان را داشته است. بحیرایی سپس مجموعه لباس‌بچه‌هایی را که طراحی کرده، روی طنابی در جنگل، و در کنار رود آویزان می‌کند؛ اینستالیشنی که می‌خواهد تقابل آرامش طبیعت و دهشت جنگ را نمایش دهد.
به گزارش یورونیوز این هنرمند جوان که در رشته نقاشی دانشگاه هنر و معماری تهران تحصیل کرده، معتقد است که عناصر و نمادهای کارش بسیار مشخص بوده‌اند تا حدی که ممکن است دم‌دستی به نظر بیایند. تصویر کرگدن از نمایشنامه اوژن یونسکو می‌آید، حیوانی پوست‌کلفت که پیوسته پوست می‌اندازد و به محیط جدید خو می‌کند. و ماهی از داستان ماهی سیاه کوچولو اثر صمد بهرنگی.
سرقت توالت تمام طلای
۵ میلیون دلاری آمریکا
توالت فرنگی طلایی «آمریکا» که در کاخ بلنهایم، زادگاه وینستون چرچیل، به نمایش گذاشته شده بود بامداد روز شنبه ۲۳ شهریور به سرقت رفت. این توالت فرنگ تمام طلای ۱۸ عیار به نام «آمریکا» حدود ۵ میلیون دلار ارزش دارد و اثر هنرمند ایتالیایی موریزیو کاتلان است. «آمریکا» به مناسبت نمایش آثار این هنرمند مجسمه‌ساز در کاخ بلنهایم در دستشویی این کاخ نصب شده و بازدیدکنندگان می‌توانستند از آن به مدت سه دقیقه استفاده کنند.
سرقت این توالت ۴ صبح به وقت محلی صورت گرفته است.پلیس اعلام کرده است ربایندگان از حداقل دو ماشین برای فرار از محل سرقت استفاده کرده‌اند. از جا کندن این توالت آسیب‌هایی به لوله کشی ساختمان و بنای این کاخ تاریخی وارد کرده است. پلیس یک شخص ۶۶ ساله را دستگیر کرده است ولی توالت «آمریکا» هنوز مفقود است. پیش از این، این توالت در موزه گوگنهایم نیویورک نصب شده بود و بیش از صد هزار نفر از آن استفاده کردند.
