معادله جالبی است. با ویلموتس که گران‌ترین مربی تاریخ تیم ملی می‌شود، به عراق و بحرین باختیم و در آستانه حذف از جام جهانی قرار گرفتیم و حالا می‌خواهیم با مربی ۲۰۰ هزار دلاری که تازه قرارداد ریالی بسته، همین دو تیم را ببریم و به جام جهانی برسیم. البته فوتبال است و […]
معادله جالبی است. با ویلموتس که گران‌ترین مربی تاریخ تیم ملی می‌شود، به عراق و بحرین باختیم و در آستانه حذف از جام جهانی قرار گرفتیم و حالا می‌خواهیم با مربی ۲۰۰ هزار دلاری که تازه قرارداد ریالی بسته، همین دو تیم را ببریم و به جام جهانی برسیم.
البته فوتبال است و هزار اتفاق. مگر ما با والدیر ویرای گمنام استرالیا را حذف نکردیم و حماسه ملبورن خلق نشد؟ خب شاید با اسکوچیچ هم معجزه‌ای فوتبالی رخ دهد و دوباره دقیقه ۹۰ به جام جهانی رسیدیم. مسئله اینجاست که بعد از قرارداد ننگین دوستان با ویلموتس می‌خواستیم صرفه‌جویی کنیم که کردیم. البته بنده خدا اسکوچیچ حاضر بود ۲۰۰ هزار دلار هم بدهد و سرمربی تیم ملی شود. او مربی بدی نیست و حاشیه خاصی هم در این چند سال نداشته و کلاً آدم موجهی است، اما خب تردید‌هایی در مورد اینکه در حد و اندازه تیم ملی باشد، وجود دارد که امیدواریم با نتایجی که می‌گیرد، به این تردید‌ها پایان بدهد، چون ما احتیاج مبرم داریم که عراق و بحرین را ببریم و تازه در مرحله بعد هم از سد غول‌های سنتی قاره آسیا بگذریم و سر از جام جهانی درآوریم. همان جام جهانی که ۸ سال کارشناسان‌مان می‌گفتند رسیدن به این جام کاری ندارد.
اگر قرار به صرفه‌جویی باشد، قاعدتاً می‌توان این کار را از جا‌های دیگر شروع کرد نه از سرمربی تیم ملی! ما معمولاً کمترین پول را به مربیان تیم‌های امید و جوانان و نوجوانان می‌دادیم، اما حالا انگار تیم ملی بزرگسالان را هم به چشم تیم‌های پایه می‌بینیم. به هر حال صرفه‌جویی یک اصل است!
تاج و کلی عذر بدتر از گناه!
مصاحبه مهدی تاج درباره نقش وزیر ورزش در انتخاب مارک ویلموتس به عنوان سرمربی تیم ملی ایران جنجالی شده است. بعد از لو رفتن مفاد قرارداد ننگین! مارک ویلموتس با فدراسیون فوتبال ایران، ظاهرا مهدی تاج که حسابی دستپاچه شده بود تصمیم گرفت با یک مصاحبه بخشی از مسئولیت این قرارداد فاجعه بار را از روی دوش خود بردارد. او ابتدا گفت: «در یک برنامه تلویزیونی یک شخصی را آوردند که به فدراسیون حمله کرد، اما این‌ها حداقل سوادی در این باره نداشتند. ما زرنگی کردیم و گفتیم اگر ما ویلموتس را اخراج کردیم باید سه ماه از قراردادش را بدهیم. این بند را آقای وزیر در قرارداد آورد و اینجا به نفع ما شد چون اگر این سه ماه را در قرارداد نداشتیم، شاید به مشکل می‌خوردیم. ما نتوانستیم پول ویلموتس را بدهیم و اینکه چرا نتوانستیم هم یک سوال دیگر است.» به عبارت دیگر اگر جناب وزیر به ماجرا ورود نمی‌کرد و این بند سه ماه را به قرارداد اضافه نمی‌کرد، فدراسیون به مشکل بزرگ‌تری برخورد می‌کرد و حالا سوال از تاج این است که در آن فدراسیون به آن عریض و طویلی با آن همه مسئول و کمیته، یک نفر نبود که چنین بندی را به قرارداد اضافه کند؟ پس آن همه مدیر و مسئول که ظاهرا باید فوتبالی باشند، در ساختمان فدراسیون چه می‌کنند؟ تاج در مصاحبه‌اش معرفی مارک ویلموتس را هم به گردن وزیر ورزش انداخت و گفت: «مرکز تجاری-فرهنگی ایران و هلند، نامه‌ای را به مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش داده و سه مربی خارجی را معرفی کرده که سلطانی‌فر با پاراف این نامه، آن را به شخص رییس فدراسیون ارجاع داد.» حالا نمی‌دانیم آیا ارجاع این نامه به فدراسیون یعنی این که سرمربی بعدی فقط و فقط باید یکی از این سه گزینه باشد یا فدراسیون می‌تواند گزینه‌های خودش را هم بررسی کند، اما ظاهرا روند مذاکرات با این سه گزینه و اصرار فدراسیون به همکاری با مارک ویلموتس آن هم با چنین قراردادی نشان می‌دهد که احتمالا تاج فشار زیادی را روی دوش خود حس می‌کرد و مجبور بود یکی از این سه گزینه را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کند. اما واقعیت هرچه باشد، از «بله‌قربان‌گوییِ» جناب مهدی تاج که همواره مدعی استقلالِ فدراسیون از وزارت ورزش بود کم نخواهد کرد و توضیحات او عذر بدتر از گناه خواهد بود.
بازگشت قریب الوقوع کفاشیان به فدراسیون
بعد از استعفای مهدی تاج از ریاست فدراسیون فوتبال، با نظر اعضای هیات رییسه و بعد از توافقی که با شخص وزیر ورزش انجام شد، حیدر بهاروند به عنوان سرپرست فدراسیون به اتاق ریاست راه پیدا کرد تا انتخابات را در سریعترین زمان ممکن برگزار کند. شاید اوایل دی ماه سال ۹۸ که بهاروند به عنوان سرپرست فدراسیون معرفی شد، نه وزیر ورزش و نه هیچ کدام از مسئولان فدراسیون تصور نمی کردند نتوانند با اساسنامه ای که در دست داشتند، انتخابات را برگزار کنند. وزارت ورزش تمام همکاری های لازم را برای برگزاری مجمع انتخاباتی در روزهای پایانی اسفندماه انجام داد، اما تاکید فیفا به اصلاح اساسنامه حتی با وجود نامه نگاری وزیر ورزش معادلات را به هم ریخت.
فدراسیون فوتبال در حالی که نزدیک به ۳ ماه از سال ۹۹ هم می گذرد، همچنان با سرپرست اداره می شود و اگر اساسنامه اصلاحی توسط فیفا تایید شود، باید بار دیگر مقدمات برگزاری انتخابات فراهم شود؛ اتفاقی که حداقل ۲، ۳ ماه دیگر به طول خواهد انجامید. این روزها از داخل فدراسیون خبر می رسد که جایگاه حیدر بهاروند کاملا متزلزل شده و وزارت ورزش هم با استناد به یک قانون به دنبال تغییر سرپرست فدراسیون است. دوره سرپرستی بهاروند در فدراسیون در آستانه ۶ ماهگی است و از آنجایی که حکم سرپرستی فدراسیون ها به صورت ۶ ماهه صادر می شود، ممکن است از هفته آینده یک فرد جدید به عنوان سرپرست راهی فدراسیون شود.
آنطور که خبر می رسد بهاروند حتی این روزها حق امضا هم به عنوان سرپرست فدراسیون ندارد و بازنشستگی او نیز به بهانه ای برای کنار رفتنش تبدیل شده. از سوی دیگر صدای پای علی کفاشیان که در یک سال اخیر کمی از فدراسیون فاصله گرفته بود، شنیده می شود. رییس سابق فدراسیون فوتبال که با محرومیتی ۵ ساله از سوی کمیته اخلاق مواجه شده، در آستانه بخشش از سوی کمیته استیناف قرار گرفته و احتمالا برای برگزاری انتخابات فدراسیون پیش رو به عنوان سرپرست فدراسیون معرفی می شود.
علی کفاشیان که اعتقاد دارد همین حالا هم نایب رییس اول فدراسیون فوتبال به حساب می آید، به صورت قانونی می‌تواند با توجه به استعفای تاج سرپرستی را برعهده بگیرد. بدون شک با توجه به تجربه‌ای که کفاشیان در ۱۲ سال اخیر در فوتبال کسب کرده، او بهترین گزینه برای برگزاری یک مجمع بدون تنش خواهد بود. البته مهمترین نکته درباره کفاشیان این است که او قصدی برای حضور در انتخابات ندارد؛ دقیقا برخلاف حیدر بهاروند که در دور قبلی هم اصرار داشت که می تواند در انتخابات حتی به عنوان سرپرست شرکت کند.
با بازگشت احتمالی علی کفاشیان به فدراسیون فوتبال، بار دیگر او به اتاق ریاست خواهد رفت، در حالی که محمدمهدی نبی هم در اتاق دبیرکلی حضور دارد؛ اتفاقی که آخرین ۵، ۶ سال قبل و یکی، ۲ سال پیش از انتخاب مهدی تاج به عنوان رییس فدراسیون رخ داده بود.
