مرگِ سیاسی «قالیباف»؟!
مرگِ سیاسی «قالیباف»؟!

    گروه سیاسی/   همه انسان‌ها در معرض مرگ قرار دارند، مرگی که هدف خود را خبر نمی‌کند، به نزدیکانش اطلاع نمی‌دهد و ناگاه مانند عقابی بر سر انسان فرو می‌آید، نفسش را می‌گیرد و تمام، اما سیاسیون به‌ویژه سیاسیونِ مدعی و رجال پُرحرف، افزون بر مرگ یا اجل محتوم، در کمین یک «مرگ […]

 

 

گروه سیاسی/

 

همه انسان‌ها در معرض مرگ قرار دارند، مرگی که هدف خود را خبر نمی‌کند، به نزدیکانش اطلاع نمی‌دهد و ناگاه مانند عقابی بر سر انسان فرو می‌آید، نفسش را می‌گیرد و تمام، اما سیاسیون به‌ویژه سیاسیونِ مدعی و رجال پُرحرف، افزون بر مرگ یا اجل محتوم، در کمین یک «مرگ سیاسی» هم هستند و بیش از سایر افراد جامعه باید مراقبِ همه چیزِ خود باشند. وقتی مرگ سیاسی یک فرد فرا می‌رسد، آن فرد در جامعه حضور دارد و شاید در برخی محافل مهم هم دیده شود، اما اعتماد و ارتباط وی با جامعه طرفدارانش به صفر نزدیک می‌شود، سرمایه اجتماعی سابق وی از دست می‌رود و اگر جایی حرفی بزند و بخواهد دور بَردارد و ادعاهای خود را تکرار کند، پوشیده به او می‌خندند و احتمالاً به هم می‌گویند:«ما رو چی فرض کرده؟».

امروز چهار روز از اولین توییت‌هایی که «وحید اشتری» از فعالان جریانی در جناح اصولگرا موسوم به «عدالت‌خواه» زد با چند عکس که ادعا می‌شد سرکار خانم «زهرا مشیرالاستخاره» همسر رییس مجلس به اتفاق دختر و دامادش، در راه برگشت از پرواز شماره ۴۸۰۴ استانبول به تهران به دلیل اضافه بار با مشکل برخوردند و در نهایت با مداخله مدیران ارشد فرودگاه، مشکل حل شد گذشت.
در همه این چهار روز، از «الیاس قالیباف» که ضمن تأیید این سفر و رد خبر خرید سیسمونی، آن را «خطایی نابخشودنی» توصیف کرد تا مشاوران نزدیک رییس مجلس درخصوص این اتفاق، نظر دادند و سخن گفتند اما «محمد باقر قالیباف» در سکوتی مرگبار فرو رفته گویی که خود به چشم خویشتن می‌بیند که «مرگ سیاسی»‌اش فرارسیده است و اگر توانست از دو بهمن اتهامات مالی و اقتصادی پیشین که بر سرش آوار شد و هنوز افکار عمومی منتظر توضیح قانع‌‎کننده است، جان سالم به در ببرد، از این آخری محال است که بتواند.
احتمالاً سکوت رییس مجلس توصیه‌ای از سوی مشاورانش باشد اما به نظر ما این سکوت، بسیار بی‌وقت و دیرهنگام است و محمد باقر قالیباف روزی که در رقابت‌های انتخاباتی سال ۹۶ وزیر دولت اول روحانی را هدف گرفت و گفت: «وزیر آموزش و پرورش ما می‌ره لباس بچه از کشور ایتالیا می‌آره، شما فکر کردین مردم ! اقتصاد ما می‌شه ؟ هرگز!» یا روزی که جلوی دوربین نشست و به تظاهر گفت: «واقعاً هر موقع درِ یخچالمون رو می‌خوایم وای کنیم نگرانیم که یخچالمون خلاصه چیزی داره یا نداره که بذاریم جلوی نوه‌هامون.»
زمان سکوت و تأمل رییس مجلس آن روزی بود که پس از چندین سال مدیریت کشوری، تلاش داشت خود را جزو ۹۴ درصد مردم عادی جا بزند و مخالفان و رقبای انتخاباتی خود را جزو ۴ درصد اشراف در حالی که غالب مردم به‌خوبی می‌دانستند که هم وی و هم غالب رقبای انتخاباتی‌اش جزو اشراف جامعه هستند و زندگی خصوصی‌شان تناسبی با مردم عادی ندارد.
در میان سکوت رییس مجلس که طشت رسوایی‌اش در مقیاسی به صدا درآمد که یکی از روزنامه‌های کشور کویت تیتر زد «افتضاح اسراف دامن رییس مجلس ایران را گرفت» و در گزارش خود نیز اشاره به افزایش تورم و گسترش فقر اشاره کرد که دهک‌های بسیاری از مردم ایران را گرفتار کرد، برخی رسانه‌ها و رجال نزدیک به اصولگرا، تلاش کردند قالیباف را تطهیر کنند و ازجمله فارس نوشت ماجرای خرید سیسمونی و اضافه بار دروغ است و تلویحاً «وحید اشتری» را تهدید کرد که چرا نام مسافران پرواز مورد نظر را که محرمانه است، رسانه‌ای کرد.
برخی افراد نزدیک به رییس مجلس مانند «سید محمود رضوی» نیز تلاش کردند این موضوع را پروژه امنیتی علیه تخریب قالیباف و مقدمه برای حذف وی قلمداد کنند و آشکارا گفتند پای یک نهاد در میان است.
برخی نیز با برجسته کردن آنچه که در رسانه‌های معاند و خارج‌نشین انتشار یافت، تلاش کردند این اتفاق را «پشت پرده یک عملیات پیچیده» توصیف کنند و ریشه آن را به دشمنان منتسب بدانند که قصدشان ایجاد اختلاف و فاصله‌گذاری بین نیروهای جبهه انقلاب و اصولگرا است.
به احترام افکار عمومی باید همه این تحلیل‌ها را انحرافی دانست چون حتی اگر درست باشد، از گناه رییس مجلس کم نمی‌کند. اگر ادعای الیاس قالیباف را باور کنیم که مدعی شد پدر مخالف بود و خواهر و دامادش بدون اطلاع و آگاهی پدر به این سفر رفتند، این سوال پیش می‌آید که خانم زهرا مشیرالاستخاره همسر رییس مجلس چرا با آنان همراهی کرد در شرایطی که از مخالفت پدر خانواده آگاه بود ؟
اگر خبرِ فارس را باور کنیم که مدعی شد خرید سیسمونی و اضافه بار را جریان انحرافی ساخته است این سوال پیش می‌آید که چه چیزی خانواده این مدیر ۹۶ درصدی، اصولگرا و انقلابی را بر آن داشت که در ماه مبارک رمضان، بی‌خیالِ روزه واجب بشود و برای کدام امر مهم به این سفر رفتند؟
از نویسندگان دیگری که درخصوص سوء‌استفاده رسانه‌های معاند و خارج‌نشین هشدار می‌دهند نیز باید پرسید مگر غیر از این است که نقطه آغاز این سوء‌استفاده‌ها نه فعالان رسانه داخلی که خانواده رییس‌مجلس ازجمله همسر، دختر و داماد ایشان بودند و اگر رسانه‌های معاند از این آبِ گل‌آلود ماهی خود را صید کردند، گناه و جرم اصلی متوجه شخص رییس مجلس است که از آنچه در خانه خود می‌گذرد بی‌اطلاع است.
نکته آخر این‌که باور ما این است که این رخداد، مرگ سیاسی محمد باقر قالیباف را رقم خواهد زد و پس از این، رییس مجلس باید در پست‌ها و سمت‌های انتصابی روزگار خود را بگذراند و از سرگیجه‌گرفتن در پشت تریبون‌ها و طرح ادعاهای انقلابی‌گری و اصولگرایی و ۹۶ درصدی خواندن خود و خانواده‌اش جداً پرهیز کند.