به گزارش روزنامه جمله ، «سینا سیدی»، طراح و سازنده ماشین‌آلات و قطعات بتنی مثل بلوک‌زن، جدول‌زن و کف‌پوش‌های بتنی خیابانی است. سیدی مدرک تحصیلی mba و dba رشته کارآفرینی دارد و کارآفرین ملی در زمینه ساخت ماشین‌آلات بتنی شناخته شده‌است. ترجمه کتب مربوط به کسب و کار نیز انجام داده‌است. وی فعالیت خود را از سال ۹۲ به صورت رسمی شروع کرد و سال ۸۷ موفق به تاسیس مجموعه شد. سپس با همکاری اعضای توانمند مجموعه، سال ۱۴۰۱ موفق به دریافت مجوز شرکت‌های دانش‌بنیان شد و سعی کرد با طراحی کارهای متفاوت، محصولات باکیفیت ایرانی و قیمت متناسب در دسترس مردم عزیز ایران قرار بدهد. گفتگوی روزنامه «جمله» با این کارآفرین را در ادامه می‌خوانید:
آیا حمایت ایده‌آلی از کسب و کار شما توسط مسئولین مربوطه می‌شود؟
ما تا امروز هیچ حمایتی را از دولت یا موسسات دولتی دریافت نکرده‌ایم؛ به‌نحوی که برای دریافت یک قطعه زمین، حدود دوسال است منتظر هستیم. نامه‌نگاری و درخواست‌هایی نیز داشتیم که متاسفانه در بوروکراسی اداری گم شده‌اند. البته توقعی هم از سیستم دولتی و یا شبه دولتی نداشتیم. ما حتی یک ریال وام یا کمک مالی نیز نگرفته‌ایم و سعی کرده‌ایم کار و تولیدمان را از آورده خودمان گسترش بدهیم. متاسفانه سیستم دولتی بیشتر از شرکت‌های خود حمایت مالی می‌کنند و شرکت‌های کوچیک‌تر فراموش می‌شوند.
سهم دانش‌بنیان‌ها در ساخت و طراحی ماشین‌آلات چیست؟
به نظر می‌رسد افرادی که در بحث برنامه‌ریزی‌های تولیدی شرکت‌های دانش بنیان قراردارند، به صورت شفاف از آنان حمایت خاصی نمی‌کنند و بیشتر هزینه‌ها صرف شعار و بنرهای تبلیغاتی این موضوع می‌شود؛ در صورتی که رهبر معظم انقلاب بارها اعلام کرده‌اند که شعار سال باید در پایان سال قابل رویت بوده و تاثیر آن نیز
مشخص باشد.
مثلا یک نمونه بارز این عدم حمایت، در بحث بیمه تامین اجتماعی و مالیات است. طبق تعریف شرکت‌های دانش‌بنیان، این شزکت‌ها معافیت‌هایی خواهند داشت اما چرخ دنده‌های ریز این حرفه یعنی شرکت‌های کوچیک‌تر، معمولا نادیده گرفته می‌شوند. هیچ طرحی از جانب مجلس نیز در جهت حمایت تصویب نمی‌شود و اصلا تمام حمایت می‌بایست از شرکت‌های کوچیک باشد.
البته زمانی پیشنهادات خوبی مطرح شده بود اما کاربردی نبودند. اکثر کشورهای صنعتی مانند چین و هند، طرح های بسیار خوب برای شرکت‌های کوچک داشته‌اند تا بتوانند آنها را رشد و توسعه بدهند. مثلا طرح (کارگران تا ۵ نفر معاف از مالیات) می‌تواند کمک بزرگی به تولید
و تولیدکنندگان کند.
موانع و مشکلات بر سر راه کسب و کار خود را چه می‌دانید و چه راهکاری جهت حل و فصل آن پیشنهاد می‌کنید؟
بیشتر کسب و کارهای مشابه ما، درگیر مسائل مالی، نیروی انسانی، عدم ثبات قیمت خرید مواد اولیه و نوسانات ارزی هستند و تغییرات اجاره‌بها و تغییرات مکانی اجباری نیز مشکل بزرگی است. تغییرات اجاره‌بها در دو سال گذشته و تورم شدید، باعث مشکلات بسیار عدیده‌ای شده که برای همگان قابل مشاهده و ملموس است.البته برای شرکت‌های دانش‌بنیان، تامین مالی از طریق بانک و موسسات مالی پیش‌بینی شده‌است که متاسفانه در زمان مراجعه به بانک، تضامین بسیار عجیب و غریبی درخواست می‌کنند. خود من هم با این مسئله ربرو شدم و متاسفانه این موانع، صرفا پاک کردن صورت مسئله اصلی است.بیشتر فعالان صنعتی و تولیدکنندگان جوان و شرکت‌های دانش‌بنیان، عمر، تجربه و جوانی خود را صرف بهترشدن کیفیت و ارتقا محصولات ایرانی می‌گذارند اما آنچه به دست می‌آورند، زیاد دلگرم‌کننده نیست. خیلی از کارآفرینان در پیچ و خم مشکلات زندگی‌شان دچار مشکل می‌شوند. اگر توجه داشته باشید در سال‌های گذشته بیشتر نخبگان کشور مهاجرت می‌کنند و آینده و موفقیت خود را در کشورهای دیگر می‌بینند.
تولیدات کشور ما در این زمینه را چه مقدار با استانداردهای بین‌المللی مطابق می‌دانید؟
خوشبختانه مادر بحث علم، تکنولوژی و مطالعات جهانی در خصوص کیفیت کمبودی نداریم اما در اجرا گاها (شاید به خاطر تحریم‌های سال‌های گذشته و دوری از بازارهای جهانی) کمی با استانداردهای جهانی فاصله داریم. ما در ایران جوانان باسواد، انقلابی واقعی، کارآفرین و با ایده‌های خلاق زیاد داریم اما واقعا فضایی سخت و پر از آسیب پیش روی جوانان قرار می‌دهیم؛ به‌طوری که با کوچک‌ترین نوسان بازار، بسیاری از کارآفرینان در پرتگاه ورشکستگی قرار می‌گیرند.
خواسته‌های شما از افراد تاثیرگذار این حرفه چیست؟
به دولت‌ها پیشنهاد می‌کنم اصلا کاری نکنند و به فضای کسب و کار وارد نشوند چون جز لطمه ثمره‌ای نخواهند داشت! عدم کنترل بازار و گاهی تفکرات عجیب و غریبی که در اتاق‌های فکر تاریک انجام می‌شود، تولید و صنعت را دچار رکود کرده و باعث تورم می‌شود.
ناگفته نماند که اینجانب و امثال من، سال‌هاست که برای وطن‌مان زحمت می‌کشیم و امید را به جوانان نوید می‌دهیم. ما در این کشور هستیم تا بتوانیم تولیدات ایرانی را کیفیت بخشیم، مال و جان و خانواده و جوانی خود را صرف تولید و اقتصاد می‌کنیم تا جوانان ما در نقاط محروم و دور افتاده و شهرها بتوانند بدون مشکل در ساخت و ساز فعالیت داشته باشند و خدمات عمرانی خوبی را برای مردم عزیز ایران انجام بدهد.
با توجه به آشنایی که از فضای تولید و کارآفرینی دارید، آیا از انتخاب این مسیر راضی هستید و آن را به جوانان پیشنهاد می‌کنید؟
می‌توانم بگویم یک کارآفرین، به قول رهبر عزیز و آگاهمان یک سرباز عرصه صنعت و تولید است اما این سربازان، حمایت و دلگرمی و امید به آینده لازم دارند که گاهی برنامه‌های نادرست دولت و عدم اجرای بعضی قوانین، باعث دل‌خوری و اثر معکوس می‌شود.
سوالی که پیش می‌آید این است که چطور پاکستان، هند، ترکیه و کشورهای کوچکی مانند آذربایجان، درخواست حمایت و جذب نیروهای کارآفرین ما را در بسیاری از زمینه‌ها دارند؟ و جواب احتمالا سهولت دسترسی به امکانات و کمک به رسیدن اهداف آتی خواهد بود.
بنده یک تجربه را در این سال‌ها کسب کرده‌ام، آن هم این است که هیچ کاری نشد ندارد و شما نباید هیچ انتظاری از دیگران داشته باشید و باید با توکل به خداوند و امید و دعای خیر دیگران، کسب و کارخود را ادامه بدهید. بسیاری از دوستان جوان گاهی به بنده می‌گویند که اکنون نمی‌شود کسب و کار راه انداخت و شرایط فرق کرده‌است در صورتی که نظر من مخالف این موضوع بوده و می‌توانم بگویم یک کارآفرین حتی در یک جزیره اگر تنها باشد، بازهم می‌تواند کسب و کار راه‌اندازی کند و آن را گسترش بدهد.
سوال آخر مخصوص شماست. هرچه لازم می‌دانید بگویید.
در پایان می‌توانم بگویم ما و مجوعه ما آمادگی کمک به همه جوانان در راه‌اندازی کسب و کار را داریم و می‌توانم اعلام کنم که با مشاوره رایگان ما، در هر سال بیش از ۵۰۰ تا ۷۰۰ نفر توسط مجموعه ما صاحب شغل و کسب و کار می‌شوند. همچنین ادارات مختلف و شهرداری‌ها و سازمان‌های مرتبط با ساخت و ساز و عمران با محصولات ما در نوسازی شهرها و زیبا‌سازی شهری سهم عمده‌ای دارند.
