در پی هشدار سازمان ملل نسبت به نسل‌کشی فلسطینیان به‌وسیله گرسنگی در نوار غزه، مرتضی نجفی قدسی با ارسال یادداشتی به بررسی این موضوع پرداخته است:
بسم الله الرحمن الرحیم
«أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ» (سوره هود، ۱۸)
متأسفانه اخبار نگران کننده‌ای از وضع قحطی و گرسنگی مردم مظلوم غزه منتشر می‌شود و دشمن صهیونیستی با جلوگیری از واردات مواد غذایی به نوار غزه حتی به نیروهای سازمان ملل «آنروا» که مختصر مواد غذایی بین مردم توزیع می‌کنند هم اجازه فعالیت نمی‌دهد و چندین هفته است هیچ آذوقه ای وارد نشده است و خطر گرسنگی فراگیر شده و سازمان ملل نیز دیروز با اشاره به وضعیت انسانی فاجعه بار در نوار غزه در نتیجه تداوم حملات و محاصره وحشتناک رژیم صهیونیستی علیه این باریکه، اعلام کرد که مردم غزه در مقابل چشم جهانیان از گرسنگی می‌میرند و اقدام اسرائیل علیه آژانس آنروا، عواقبی مرگبار خواهد داشت!
ملت مقاوم فلسطین مخصوصاً در نوار غزه، تاکنون استقامت عجیبی داشته اند، در نتیجه بمباران‌های وحشیانه صهیونیست‌ها ده‌ها هزار نفر که عمدتاً کودکان و زنان هستند مظلومانه به شهادت رسیده‌اند و بیش از یکصد هزار نفر هم مجروح و نقص عضو شده‌اند، خانه هایشان با خاک یکسان شده، بیمارستان‌ها، مدارس و هر ساختمانی که به آن پناه ببرند مورد حملات بمب‌های آمریکایی صهیونیست‌ها قرار می‌گیرد و ملتی گرسنه در زیر چادرها بدون سرپناه و بدون آب و غذا به سختی خود را زنده نگه داشته‌اند و حالا هم با اعلام ممنوعیت فعالیت آژانس کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل «آنروا» در نوار غزه از سوی کنیسه رژیم صهیونیستی، نوع جدیدی از قتل عام و نسل کشی فلسطینیان در حال وقوع است.
آیا کشورهای عربی که در همسایگی ملت فلسطین هستند هیچ احساس وظیفه ای برای دو میلیون انسان آواره و گرسنه زیر بمباران‌های وحشیانه نمی کنند؟!
مقابله و جنگ با رژیم صهیونیستی را از آنان انتظار نداریم، امّا آیا اینقدر قدرت ندارند که به ملت مظلوم غزه آذوقه برسانند؟! حداقل در ازای کمک‌هایی که به اسرائیل می‌کنند و نفت و مایحتاج و امکانات زندگی صهیونیست‌ها را فراهم می‌کنند و اسم آن را تجارت آزاد می‌گذارند، شرطی بگذارند و بگویند ما در صورتی روابط تجاری مان را ادامه می‌دهیم که راه‌های کمک‌رسانی به مردم نوار غزه باز شود و مردم تحت ستم آنجا از گرسنگی نمیرند!!
آیا سازمان کنفرانس اسلامی با عضویت ۵۷ کشور، توان تأمین مایحتاج دو میلیون مردم بی‌پناه غزه را ندارد؟! پس فلسفه وجودی این سازمان برای چیست؟ مگر نه اینکه برای دفاع از حرمت مسجدالاقصی این سازمان تشکیل شد، پس چرا نسبت به ملت فلسطین اینقدر بی‌توجهی می‌کنند؟!
ما انتظار جنگ با رژیم صهیونیستی را از سازمان کنفرانس اسلامی نداریم گرچه اگر وارد عمل می‌شدند یک هفته‌ای سفره اسرائیل جمع می‌شد، امّا همین‌قدر که روابط تجاری و سیاسی‌شان را با اسرائیل به معنای واقعی و نه در تظاهر قطع کنند، کار سختی است؟! چرا به رژیم صهیونیستی التیماتوم نمی‌دهند و ضرب‌الاجل برای ورود مواد غذایی به غزه اعلام نمی‌کنند؟!
مگر ملت فلسطین و غزه عرب نیستند؟! چرا اتحادیه عرب تحرکی در مقابله با اسرائیل ندارد و گویا در منطقه هیچ اتفاقی نیفتاده است!
بیش از یکسال است مردم نوار غزه و حتی کرانه باختری در زیر حملات شدید و وحشیانه صهیونیست‌ها قرار دارند و از هیچ جنایتی دریغ نمی‌کنند، امّا سکوت تمام کشورهای عربی را فرا گرفته است! آیا اسرائیل فقط با ملت فلسطین دشمن است؟! آیا نقشه روی لباس‌های سربازان اسرائیل را نمی‌بینید که اسرائیل بزرگ را در چه وسعتی می‌بیند؟!
بر اساس آن نقشه تمام اردن، لبنان، سوریه، مصر، دو سوم عراق و دو سوم عربستان حتی شهر مدینه النبی (ص) جزء اسرائیل هستند!! آیا آنان منتظرند تا روزی رژیم اسرائیل به آنان حمله‌ور شود تا باور کنند صهیونیست‌ها چه اندیشه‌ای در سر دارند؟! امروزه ملت مقام فلسطین و لبنان در حقیقت در خط مقدم مبارزه با اسرائیل و بلاگردان کشورهای عربی و اسلامی شده‌اند، چرا به کمک آنان نمی‌شتابید؟! اگر جرأت جنگ با صهیونیست‌ها را ندارید توان دفاع از انسانیت تحت پوشش سازمان ملل هم ندارید؟! چرا مرزهای خود را به روی ملت فلسطین باز نمی‌کنید؟! حتی اگر به فکر امنیت خود هم هستید باید به کمک مردم مظلوم فلسطین و لبنان بشتابید تا دشمن صهیونیستی نتواند به اهداف بلند پروازانه‌ی خود برسد.
کشورهای اسلامی توان خود را دست کم نگیرند، با اتحاد همه کارها را می‌توانند درست کنند، منتها به یکدیگر خیانت نکنند و از پشت به ملت فلسطین و لبنان خنجر نکشند و مطمئن باشند اگر امروز یاور مظلوم نباشند، خدا ظالمان را روزی به سرشان مسلط خواهد کرد.
فعلاً دموکرات‌ها و دولت جو بایدن و کامالا هریس اولین تودهنی را از مردم آمریکا در مقابل جنگ افروزی‌هایشان در اوکراین و خاورمیانه خوردند، مردم آمریکا بارها در کف خیابان‌ها و در دانشگاه‌ها با تجمعات بزرگ مخالفت خود را با نسل کشی وحشیانه فلسطینیان اعلام کردند و خواستار قطع کمک‌های تسلیحاتی آمریکا به اسرائیل شدند امّا دولت جو بایدن که ادعای صلح دوستی می‌کردند، بارها از برقراری آتش بس در غزه جلوگیری کردند و به صهیونیست‌ها اختیار تام در جنایت و کشتار دادند، البته در جایی که جو بایدن با افتخار گفت من یک صهیونیست هستم و یا آقای بلینکن وزیر خارجه آمریکا یکی از یهودیان صهیونیست است و بسیاری از صهیونیست‌های مهم و اثرگذار در هیئت حاکمه آمریکا هستند، بیش از این انتظار نبود امّا چرا بعضی کشورهای اسلامی همیاری و همراهی با دشمن صهیونیستی دارند؟! آیا به عواقب کار خود فکر نکرده‌اند؟!
- نویسنده : مرتضی نجفی قدسی
