انارستان، آبادی‌ زیبا و تاریخی در نزدیکی شهر عقدا در اردکان یزد است که زمانی به واسطه اقامت کاروانیان در کاروانسرای آن شهره بوده و الان به واسطه انارهای خوش‌مزه و چشمه‌ی جوشانش نزد اهالی منطقه و گردشگران محبوبیت دارد. شهر تاریخی عقدا از توابع شهرستان اردکان علاوه بر بناهای دیدنی و کهن، دارای جاذبه‌های […]

انارستان، آبادی‌ زیبا و تاریخی در نزدیکی شهر عقدا در اردکان یزد است که زمانی به واسطه اقامت کاروانیان در کاروانسرای آن شهره بوده و الان به واسطه انارهای خوش‌مزه و چشمه‌ی جوشانش نزد اهالی منطقه و گردشگران محبوبیت دارد.
شهر تاریخی عقدا از توابع شهرستان اردکان علاوه بر بناهای دیدنی و کهن، دارای جاذبه‌های طبیعی چشم‌نوازی مانند انارستان که در گویش محلی نارستان خوانده می‌شود است؛ آبادی‌ای بازمانده از دوران قاجار که چشمه جوشان آن و انارهای خوشمزه‌اش، حتی برای لحظه ای هم می‌تواند دل هر رهگذری را به این زیبایی‌ها گره زند.
نادر پیری اردکانی، از پژهشگران و تاریخ‌نویسان اردکانی می‌گوید: انار در کنار گندم و جو از محصولات اصلی این آبادی است که وجه تسمیه این روستا به عنوان «انارستان» نیز به همین موضوع بازمی‌گردد.
پیری اردکانی به چشمه آب جوشان این آبادی که در دل کوهی واقع شده است، اشاره و با بیان این که این چشمه در افکار عمومی محلی متبرک به شمار می‌رود، تصریح می‌کند: اهالی منطقه معتقد هستند که آب شیرین و گوارای این چشمه با حضور حضرت خضر نبی(ع) در این مکان به جوشش درآمده است لذا به میمنت این اتفاق، هر ساله اقدام به پخت آش نذری می‌کنند و آب چشمه را نیز شفابخش می‌دانند.
وی پیشینه این آبادی را بیشتر از روستاهای اطراف مانند «مزرعه نو» و «خلیل آباد» عنوان می‌کند و وجود کاروانسرای ‌تاریخی واقع در این آبادی را نیز موید همین مسئله می‌داند.

 

بزهای درختی؛ جاذبه توریستی عجیب مراکش

روستاییان از این روش کشاورزی عجیب و غریب حمایت می کنند و گله هایشان را رها می کنند تا از درخت ها بالا روند و میوه ها را بخورند.
هر کشوری برای خود جاذبه‌ای توریستی دارد و گردشگران برای دیدن این جاذبه‌ها کیلومترها سفر می‌کنند به عنوان مثال برای دیدن برج ایفل فرانسه و یا تخت جمشید ایران اما کشور مراکش جاذبه توریستی جالبی دارد که میزان زیادی گردشگر را مجذوب خود کرده است. در مراکش نوعی بز وجود دارد دارد که بهتر و سریع‌تر از میمون و سایر پستانداران از درخت‌ها بالا می‌رود و از برگ آن‌ها تغذیه می‌کند و به بزهای درختی معروف هستند.
روستاییان از این روش کشاورزی عجیب و غریب حمایت می کنند و گله هایشان را رها می کنند تا از درخت ها بالا روند و میوه ها را بخورند. اما چرا؟ توجه کنید که این ها هر درختی نیستند و درختان کمیاب آرگانیا هستند. این درخت ضخیم و پر شاخ و برگ هرسال یک میوه گوشتی نیمه شیرین تولید می کند که یک هسته سخت دارد. درست بعد از اینکه میوه ها کاملا رسیدند ضیافت بزها آغاز می شود.