ایران کشوری چهار فصل با جاذبه‌های خاص و منحصر به فرد است چنانکه به گفته مسئولان جزء ۵ کشور برتر دنیا به لحاظ جاذبه‌های طبیعی هستیم. این درحالی‌ست که آنچنان که باید قدر این داشته‌ها را نمی‌دانیم و آنها را نمی‌شناسیم. در این میان وقتی به میزان ارزشگذاری‌هایمان در قبال آثار تاریخی دقت می‌کنیم، […]
مناظر بکر و زیبای ایران جاذبه‌های ناشناخته‌ای هستند که نمونه‌های مشابه آن در نقاط مختلف دنیا سالانه میزبان هزاران گردشگر است اما در بیشتر موارد در ایران از این ثروت بهره کافی نمی‌بریم. به گزارش ایلنا در ادامه به معرفی بخشی از جاذبه‌های ایران که در نقطه‌ای دیگر و در کشوری دیگر شبیه به آنها وجود دارد، می‌پردازیم. نقاطی که شاید بتوان از آنها به عنوان خواهر و برادرهای تنی و ناتنی مناظر و جاذبه‌های بکر ایران نام برد.
روستای کندوان/ کاپادوکیه
شاید بتوان از روستای کندوان و کاپادوکیه به عنوان شبیه‌ترین جاذبه‌های گردشگری دو کشور ایران و ترکیه یاد کرد. روستاهایی که زندگی در میان کوه‌ها و صخره‌های آن جریان دارد. زندگی که در پس خود زیبایی، سخت کوشی و استقامت را به نمایش میگذارد. اما در حوزه جذب گردشگر و شناخته شدن در میان گردشگران بین‌المللی این کجا و آن کجا؟
روستای کندوان در شهرستان اسکو از آذربایجان شرقی واقع شده و گفته می‌شود قدمتی ۷۰۰ ساله دارد. امروزه اقامتگاه‌های بومگردی در دل خانه‌های صخره‌ای این روستای زیبا به سبک و سیاق زندگی گذشتگان خود میزبان مسافران هستند. کاپادوکیه در ترکیه این روزها نه تنها تبدیل به مقصد گردشگران بین‌المللی شده بلکه محلی برای پرواز صدها بالن رنگارنگ است که به آسمان آن زیبایی خاصی می‌بخشد.
آبشار خزه‌ای بیگار/ آبشار خزه‌ای کبود وال
در میان آبشارهای موجود در ایران برخی، آبشار خزه‌ای کبود وال گلستان را تنها آبشار خزه‌ای ایران می‌دانند و برخی با توجه به ارتفاع ۶ متری آن را بزرگترین آبشار خزه‌ای ایران می‌نامند. آبشاری که در نزدیکی علی آباد کتول قرار دارد و به واسطه احاطه شدن با انبوه درختان، آب، خزه‌های رنگارنگ، چشمه‌ها و آبشار منظره‌ای بی‌نهایت زیبا دارد. این آبشار تمام خزه‌ای‌ست و آب چشمه‌های آن قابل شرب است.
شاید معجزه‌گر بودن آبشار خزه‌ای بیگار یکی دیگر از دلایل جذب گردشگر باشد. این آبشار در میان بومیان منطقه به «معجزه دره کوچک» معروف است.
تنگ کافری/ جزیره فی‌فی
تنگه‌ای که چشم‌اندازی رو به رودخانه سد سیمره دارد و منطقه‌ای باستانی خفته زیر آب را پیش چشمان شما به نمایش میگذارد. تنگ کافری در میان کبیر کوه بوجود آمده و گردشگر می‌تواند با قایق‌های موتوری و پارویی در میان آن گردش کند و غرق زیبایی‌های آن شود.
البته نمونه چنین منظره‌ای در جزایر فی‌فی تایلند هم میزبان گردشگران است. با وجود آنکه این جزیزه در پوکت قرار گرفته اما بیشتر ساکنین این جزیره مسلمان هستند. هرچند برای رسیدن به جزیره فی‌فی باید با قایق‌های تندرو و یا کشتی سفر کنید اما گزینه‌های تفریحی مانند غواصی، پرش از صخره و بازی‌های آبی مانند موج سواری پیش روی بیننده قرار دارد.
کوه دماوند/ کوه فوجی
کوه دماوند را نماد پایداری و استواری می‌دانیم جالب اینجاست که ژاپنی‌ها نیز کوه فوجی را نماد استواری می‌دانند. منظره‌ای که این دو کوه درست می‌کنند شباهت‌های بسیار زیادی با یکدیگر دارند. از قامت سر به فلک کشیده گرفته تا برفی که در طول تمام فصول سال پای آن دیده می‌شود. دشت‌های اطراف و گل‌های زیبایی که پای کوه می‌رویند.
کوه دماوند به عنوان بلندترین کوه ایران و خاورمیانه و همچنین بلندترین قله آتش‌فشانی آسیا شناخته‌شده که البته دیگر در زمره آتشفشان‌های خاموش قرار می‌گیرد و در استان مازندران قرار دارد. کوه فوجی نیز یک آتشفشان خاموش است.
سواحل شب تابی بندر تنگ/ وادهو مالدیو
شاید در بیشتر مواقع نام شب‌تاب را برای ماه و اجرام آسمانی شنیده باشید اما در جنوب ایران در چابهار سواحلی وجود دارد که در تاریکی شب می‌درخشند. این درخشش به دلیل وجود فیتوپلانکتون‌هایی است که با آب به ساحل آورده می‌شوند. گاهی در ماسه‌ها می‌مانند و درخششان را طولانی مدت می‌توانید نظاره‌گر باشید و گاه با هر موج، دوباره به دریا بازمی‌گردند.
اما شاید دیدن این پدیده در ساحل درخشان جزیره وادهو مالدیو مشهودتر باشد. منظره‌ای شگفت انگیز از هزاران چراغ کوچکی که در آب و ساحل می‌درخشتند. شب رنگ‌هایی که در تاریکی ساحل حد فاصل دریا تا خشکی را می‌پوشانند و تا عمق دریا ادامه پیدا می‌کنند. حتا اگر در ساحل قدم بزنید، جای پای شما روشن باقی خواهد ماند.
مناظری شبیه به همه و شبیه به هیچ
در جنوب ایران مناظر بکر و منحصر به فرد متعددی وجود دارد که ناشناخته باقی مانده‌اند. از سواحل ماسه‌ای و کویری که به اقیانوس می‌رسند تا سواحلی که با کوه‌ها و مناظر صخره‌ای عظیم پوشیده شده‌اند. این سواحل نه تنها جذابیت‌های خاص و منحصر به فرد خود را دارند بلکه شبیه به آن نه در یک منطقه بلکه در کشورهایی که فرسنگ‌ها با یکدیگر فاصله دارند دیده می‌شود.
شباهت سواحل صخره‌ای بریس در چابهار از یک سو و سواحل صخره‌ای بوندا کلیف در استرالیا از دیگر سو، مناظری بکر و دوست داشتنی هستند که ویژگی‌های خاص خود را دارند. از این دست مناظر را می‌توان در بخش دیگری از سواحل جنوبی کشور نیز شاهد بود از ساحل روستای درک و بندر ئنگ چابهار که شاهد تلاقی دریا و کویر هستیم گرفته تا سواحل نامیبیا که تشابهی باور نکردنی با جاذبه‌های ایران دارند.
بااین وجود از کوه‌های مریخی چابهار نمی‌توان چشم‌پوشی کرد. کوه‌هایی که مانند نقش و نگاری خاص درهم تنیده‌اند و مینیاتوروار در کنار هم قرار گرفته‌اند. کوه‌های مریخی صحرای آتاکاما شیلی نیز بخشی از این زیبایی‌ها را در خود جای داده.
