کاوه ایرانی- روزنامه نگار/ سانحه دردناک کشتی سانچی، ماجرای تصادف ۲ کشتی در آب‌های چین در روز شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۶ بود که توجه تمام رسانه های جهان را به سوی خود جلب کرد و موجب اندوه میلیون ها ایرانی شد. کشتی ام‌تی سانچی متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران که از عسلویه حرکت […]
کاوه ایرانی-
روزنامه نگار/
سانحه دردناک کشتی سانچی، ماجرای تصادف ۲ کشتی در آب‌های چین در روز شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۶ بود که توجه تمام رسانه های جهان را به سوی خود جلب کرد و موجب اندوه میلیون ها ایرانی شد. کشتی ام‌تی سانچی متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران که از عسلویه حرکت کرده بود و قرار بود جهت تحویل میعانات گازی عازم داسان کره جنوبی شود، در راه با یک کشتی فله‌بر چینی با ۶۴ هزار تن بار غله به نام «کریستال» در سواحل چین برخورد کرد. محموله نفتکش سانچی نفت فوق سبک با درجه اشتعال بسیار بالا بود که این موجب آتش‌سوزی فوق‌سریع کشتی شد. بر اثر برخورد این نفتکش با یک کشتی باربری در ۳۰۰ کیلومتری بندر شانگهای در سواحل شرقی چین، ۳۰ ایرانی و دو تبعه بنگلادشی ناپدید شده‌اند که بعد از چند روز جستجو تنها جسد ۳ نفر از خدمه ایرانی پیدا شد و سرنوشت مابقی سرنشینان این کشتی در هاله ای ابهام فرو رفت.
به گزارش «جمله» با نزدیک شدن به سومین سالگرد سانحه دلخراش سانچی، انتشار خبری پیرامون شکایت خانواده های این کشتی در یک دادگاه خارجی، بار دیگر نام این کشتی را در رسانه ها منعکس کرد.
بر اساس برخی اخبار منتشر شده، خانواده‌های ده تن از خدمه کشتی سانچی که روایت رسمی مبنی بر کشته شدن خدمه در ساعت نخست این حادثه را قبول ندارند، شرکت ملی نفتکش ایران، علی ربیعی سخنگوی دولت و رییس کمیته رسیدگی به حادثه نفتکش سانچی، و علاالدین بروجردی نماینده مجلس و رییس گروه دوستی پارلمانی ایران و چین را متهم کرده‌اند و مدعی شده اند که «به طور عمد و با تبانی، درباره مرگ خدمه دروغ گفته‌اند و از زمان وقوع حادثه تاکنون مانع روشن شدن واقعیت شده‌اند»
علی هریسچی، وکیل این خانواده‌ها در آمریکا، با بیان اینکه این شکایت در حوزه واشینگتن دی.سی، دادگاه فدرال آمریکا ثبت شده، درباره ادعای شاکیان به یکی از رسانه های خارجی گفته است: «تعدادی از خانواده‌های سرنشینان سانچی معتقدند آن تعداد از خدمه کشتی که از این حادثه نجات پیدا کرده‌اند به گروگان گرفته شده‌اند و به احتمال قوی هنوز زنده‌اند؛ و اگر هم بعد از این حادثه کشته شده باشند، متهمین علاوه بر آدم‌ربایی به قتل هم متهم خواهند شد.»
ماجرای تماس های مشکوک
بهمن ماه سال گذشته بود که تعدادی از خانواده‌های قربانیان کشتی سانچی اظهار کردند تماس‌های ناشناسی با آنها گرفته شده است که شائبه زنده بودن برخی از آنها را تقویت می‌کند!
آنها مدعی بودند كه «خدمه از منطقه‌ای در اقیانوس آرام با آنها تماس گرفته و در تلاش بودند تا زنده بودن خود را اعلام كنند».
پدر یکی از دانشجویان حاضر در سانچی در این خصوص گفته بود: «دلیل اول ما صدای ضبط شده كاپیتان در جعبه سیاه است. او می‌گوید: آتش را نمی‌توان كاری كرد. قایق نجات را آماده كنید. بعد با زبان انگلیسی می‌گوید: برو برو»
وی گفته بود: «از اردیبهشت تا دی ماه تماس‌های مكرر از خارج با خانواده حدود ۱۳نفر از خدمه سانچی گرفته می‌شد،ما موضوع رااعلام كردیم اما گفتند كار افراد خرابكار است»!
همسر امید ضیایی بارها گفته بود شوهرش هنوز زنده است. او اظهار کرده بود: «همسرم برای من یك خط شخصی خریده بود كه خودش فقط این شماره را داشت اردیبهشت امسال از خارج با این خط تماس گرفته شد خیلی سعی كردیم با فردی كه تماس گرفته، ارتباط برقرار كنیم اما نشد ردیابی كردیم كه اعلام شد تماس از یك منطقه نظامی در آسیای‌شرقی گرفته شده است».
یک روز پس از این اظهارات محمد مهدی برومندی رئیس کمیته پیگیری سانحه نفتکش ایرانی در مجلس هر گونه تماس مشکوک از طرف سرنشینان نفتکش سانچی را رد کرد و شایعه دانست. به گفته‌ی وی، «هیچ کدام از این حرف‌ها درست نیست و نباید به آنها دامن زده شود»!
علل مخالفت با روایت رسمی مرگ خدمه
مسئولان مربوطه در کشورمان علت مرگ سرنشینان نفتکش سانچی را «حریق، موج انفجار و استشمام گازهای مسموم در همان ساعت اولیه تصادف» عنوان کرده و این موضوع از نخستین روز غرق شدن سانچی، در نامه علی ربیعی به رییس‌جمهور اعلام شده است.
اما علی هریسچی وکیل خانواده‌های شاکی با رد این دلایل می‌گوید: « سانچی یک نفتکش پهن پیکر محسوب می‌شد و محل برخورد دو کشتی ۱۷۰ از محل استقرار خدمه سانچی فاصله داشته است. به همین دلیل نه گازهای سمی می‌تواند با جریان باد به‌گونه‌ای به عرشه منتقل شود که فوت آنی خدمه را در پی داشته باشد و نه موج انفجار و شدت آتش.»
بعد از این حادثه خدمه کشتی چینی کریستال نجات پیدا می‌کنند و با استفاده از قایق نجات وارد آب می‌شوند. علی هریسچی با بیان اینکه آتش‌سوزی در نقطه تصادف، به خدمه کشتی کریستال بسیار نزدیک‌تر از محل استقرار خدمه کشتی سانچی بوده است می گوید: «اگر خدمه کریستال از انتشار گازهای سمی و موج انفجار کشته نشده‌اند و فرصت خروج از کشتی را داشته‌اند، خدمه نفتکش سانچی هم قاعدتا چنین فرصتی را داشته‌اند.»
به گفته او بدنه دو کشتی نزدیک به چهار ساعت با هم درگیر بوده‌اند و پس از بازگشت خدمه کریستال به داخل کشتی و جدا شدن کریستال از سانچی، انفجار اصلی به وقوع پیوسته و در این مدت، زمان کافی برای دور شدن خدمه سانچی از خطر وجود داشته است.
بعد از این حادثه، دولت چین اجازه مصاحبه با خدمه کشتی کریستال را که شاهد تصادف بوده‌اند به ایران نداده و مدعی شده اطلاعات جعبه سیاه این کشتی نیز از بین رفته است.
اطلاعات اجساد کشف شده
در میان ۳۲ سرنشین سانچی که دو تن از آنها اهل بنگلادش و مابقی ایرانی بودند، تنها جسد سه تن از آنها پیدا شده است. یکی از این اجساد متعلق به میلاد آروی روغن‌کار نفتکش بود که دو روز بعد از حادثه درحالی در آب پیدا شد که علاوه بر به تن داشتن جلیقه نجات، لوازم شخصی مانند کیف پاسپورت، کلید کمد شخصی، و دفتر یادداشت خود را نیز به همراه داشته است.
علی هریسچی با اشاره به اینکه جنازه او بدون آثار سوختگی پیدا شده است می‌گوید: « میلاد آروی با اینکه در موتورخانه، یعنی پایین‌ترین قسمت کشتی مشغول به کار بوده، اما فرصت کافی برای تعویض لباس داشته و موفق شده پاسپورت خود را از گاوصندوق دریافت کند و در‌نتیجه دچار مرگ آنی بابت موج انفجار یا تنفس گاز سمی نشده است.»
این جنازه با اینکه ۴۵ روز در چین مانده، اما گزارش تخصصی درباره علت مرگ او نه در چین و نه بعد از بازگشت به ایران ارائه نشده است و به گفته آقای هریسچی، اگر گزارش پزشکی قانونی در این باره امکان انتشار می‌یافت، روایت رسمی درباره علت مرگ خدمه سانچی مبنی بر «کشته شدن همه خدمه در ساعت نخست حادثه» به چالش کشیده می‌شد.
علاوه بر پیکر میلاد آروی، جنازه دو سرنشین دیگر سانچی نیز یک هفته بعد از حادثه توسط گروه امداد و نجات چین بر روی عرشه کشتی پیدا شد. علی هریسچی با بیان اینکه این دو جنازه مربوط به دو فردی که است که براساس پروتکل کشتی باید به عنوان آخرین نفرات، نفتکش را ترک می‌کردند، می‌گوید: « یافتن تنها همین دو جسد در داخل کشتی نشان می‌دهد نفتکش بعد از حادثه تخلیه شده و همان‌طور که صدای ضبط شده جعبه سیاه سانچی نشان می‌دهد، کاپیتان کشتی دستور خروج خدمه با قایق نجات را داده است.»
تماس هایی از جنوب شرق آسیا
بعد از وقوع این حادثه، خانواده‌های خدمه نفتکش سانچی تماس‌هایی از کشورهای جنوب شرقی آسیا دریافت کرده‌اند که احتمال می‌رود از سوی خدمه نفتکش سانچی باشد.
براساس گزارش‌هایی که به تایید نهادهای رسمی نیز رسیده بیش از ۱۲۰۰ تلاش برای تماس ثبت شده که مواردی معدودی از آنها به مکالمه منتهی شده است.
علی هریسچی با بیان اینکه یکی از خانواده‌های خدمه که توانسته بوده صحبتی با فرزند خود داشته باشد می‌گوید: «یکی از سیم کارت‌های خدمه کشتی هر ماه هزینه رومینگ با نرخ‌های متفاوت پرداخت می‌کند، اما وزارت ارتباطات از ارائه اطلاعات درباره محل استفاده از خدمات رومینگ این سیم‌کارت خودداری می‌کند».
در نهایت با توجه به ادعاهای منتشر شده شاید وقت آن باشد مقامات مسئول پاسخی مناسب به این خانواده های داغدار ارائه دهند تا حداقل پرونده این سانحه در اذهان عمومی به یک نتیجه کامل برسد.
