براساس قانون بهزیستی، شرایط فرزندخواندگی در قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست مصوب سال ۹۲ آمده است و آییننامههای ماده ۲۲ و ۳۶ این قانون نیز در سال ۹۴ ابلاغ شد؛ براین اساس زن و شوهر بدون فرزند، دختران و زنان بدون شوهر و زن و شوهر دارای فرزند می […]
براساس قانون بهزیستی، شرایط فرزندخواندگی در قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست مصوب سال ۹۲ آمده است و آییننامههای ماده ۲۲ و ۳۶ این قانون نیز در سال ۹۴ ابلاغ شد؛ براین اساس زن و شوهر بدون فرزند، دختران و زنان بدون شوهر و زن و شوهر دارای فرزند می توانند متقاضی سرپرستی فرزند باشند. دختران متقاضی فرزندخواندگی؛ ابتدا تقاضای خود را ثبت می کنند تا از نظر سلامت روحی و روانی مورد سنجش قرار بگیرند و پس از آن باید در دوره های مهارت زندگی، مهارت فرزندخواندگی و… شرکت کنند. بعد از گذراندن این کلاس ها، این تازه مادرها با کودکی که از طرف بهزیستی به آنها معرفی میشود ارتباط می گیرند و در نهایت کودک به فرزندخواندگی داده می شود.
آیین نامه اجرایی قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست در سال ۹۴ ابلاغ شد که طی آن تغییرات اساسی و تسهیل شرایط فرزندخواندگی ایجاد شد و سامانه فرزندخواندگی هم امسال قرار است راه اندازی شود اما هنوز هم بسیاری از مردم با شرایط فرزندخواندگی آشنایی ندارند.
به گفته معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور از سال ۱۳۹۲ و پس از تصویب مجلس شورای اسلامی امکان فرزندخواندگی فراهم شد و سال گذشته نزدیک به ۲ هزار کودک به عنوان فرزند خوانده یا امین موقت به خانوادهها سپرده شدند.
حبیب الله مسعودی فرید با بیان اینکه سال گذشته ۱۶۰ کودک دارای بیماری صعب العلاج به عنوان فرزند خوانده تحویل خانواده ها شدند ادامه می دهد: در مجموع ۱۰ هزار کودک در ۶۸۰ مرکز شبانه روزی بهزیستی کشور نگهداری می شوند و در مقابل هر کودک ۸ تا ۹ خانواده برای فرزند خواندگی وجود دارد.
به گفته معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی متقاضیان فرزند خواندگی باید از شرایط اقتصادی مناسب برخوردار و همچنین دارای سلامت جسمی و روانی نگهداری کودک باشند و به مواد مخدر اعتیاد نداشته باشند و همچنین صلاحیت آنها توسط مقامات قضایی از جمله پزشکی قانونی تایید شده باشد و اطمینان داشته باشیم که از عهده نگهداری و سرپرستی کودک برآیند و زندگی مناسبی را برای او فراهم کنند.
آسیب شناسی
برخی از کارشناسان این قانون را اجحاف درحق کودکان می دانند و معتقدند: در کشورهای غربی آماری ارائه شده است که بر اساس آن جامعه شناسان غربی اعلام کردند که زنانی که هرگز ازدواج نکرده اند در مقابل زنانی که تجربه ازدواج اعم از موفق و غیرموفق را دارند ۸۱ برابر آسیب پذیرتر هستند.
این گروه از کارشناسان می گویند: در جامعه ما دختران مجرد آسیب پذیر هستند و مشکلات زیادی دارند این افراد اگر بخواهند این فرزندان را در خانواده به همراه پدر و مادر بزرگ کنند ممکن است که از سوی خانواده مورد پذیرش قرار نگیرد و آسیب های فراوانی به این کودکان وارد شود. در مورد حضانت این کودکان باید سخت گیری کرد چرا که در صورت عدم پذیرش در خانواده ای مشکلات این کودکان دوچندان خواهد شد.
فرشته روح افزا ادامه می دهد: دختر مجردی که همسر ندارد تمام مسئولیت اداره زندگی به عهده اوست در نتیجه باید تمام امور زندگی را رتق و فتق کرده برای امرار معاش از صبح تا شب سرکار برود و این کودک را به مهدکودک بسپارد که باز هم خلا عاطفی برای این کودکان ایجاد می شود. وی معتقد است: این دختران مجرد با قبول فرزندخواندگی یک کودک شانس ازدواج را از دست می دهند چرا که برخی از مردها و یا خانواده های آنها برای ازدواج حاضر به پذیرش و نگهداری این کودکان نیستند.
وی با انتقاد از اینکه در رابطه با اعطای فرزندخواندگی به دختران مجرد پژوهش و تحقیق به درستی صورت نگرفته، گفت: «باید همه جوانب را در رابطه با این نوع قوانین در نظر گرفت. این قوانین باید به صورت دو جانبه باشد و مشکلات دختران مجرد و کودکانی که به فرزندخواندگی در می آیند را در نظر گرفت که دچار لطمه و آسیب اجتماعی نشوند.