رویارویی یحیی با سپاهان در آزادی یادآور روزهای خوبی برای این مربی و هواداران پرسپولیس نیست. دیدار این دو تیم در فینال جام‌حذفی برای یحیی فقط یک باخت و حذف از جام‌حذفی نبود بلکه یک اتفاقی بود که مسیر مربی‌گری او را عوض کرد. بردن در آن بازی می‌توانست اتفاقات متفاوتی برای […]
رویارویی یحیی با سپاهان در آزادی یادآور روزهای خوبی برای این مربی و هواداران پرسپولیس نیست. دیدار این دو تیم در فینال جام‌حذفی برای یحیی فقط یک باخت و حذف از جام‌حذفی نبود بلکه یک اتفاقی بود که مسیر مربی‌گری او را عوض کرد. بردن در آن بازی می‌توانست اتفاقات متفاوتی برای گلمحمدی رقم بخورد. بالا بردن جام در تهران آن هم توسط مهدوی‌کیا تمام تلخی‌ها را به دست فراموشی می‌سپرد و مانند پرچم سفیدی عمل می‌کرد که صلح را برقرار کرده و تضمینی هم برای حضور او در فصل بعدی روی نیمکت قرمزها بود. پرسپولیس در این بازی توانست دوبار تا نزدیکی این هدف پیش برود. آنها هم در ۹۰ دقیقه و هم در ۱۲۰ دقیقه از حریفشان پیش افتادند اما هر دو بار گل تساوی را دریافت کردند تا در ضربات پنالتی رویاهایشان از دست برود و نه خبری از جام باشد و نه از یحیی.
این بازی تنها خاطره تلخ یحیی از اصفهانی‌ها نیست. او فصل بعد و در روزهایی که با نتایج خوب با نفت، تلخی‌های پرسپولیس را فراموش کرده بود و به دنبال قهرمانی لیگ برتر برای اثبات توانایی‌هایش بود باز هم به سپاهان رسید. آنها در حالی هفته آخر لیگ سیزدهم را شروع کردند که با تکیه به صدر اولین شانس قهرمانی در آن فصل بودند. برد در این بازی به معنای قهرمانی حتمی شاگردان گلمحمدی بود. نفت اما به سپاهان در اصفهان باخت تا دیگر نیازی به اما و اگر نباشد و نفتی‌ها در ۹۰ دقیقه جام قهرمانی را با سهمیه آسیایی تعویض کردند. یحیی در نهایت نفت را ترک کرد و در این تیم نماند تا شانس خود را در تیم دیگری امتحان کند که شاید سپاهان در قرعه قهرمانی‌اش نباشد!
داستان رویارویی یحیی و سپاهان این هفته به سومین قسمت خود می‌رسد. قسمتی که شاید به اندازه دو قسمت قبلی حساس نباشد اما قطعا تاثیرگذار هست. این بار هم برد مقابل سپاهان می‌تواند خوشبختی را برای یحیی به ارمغان بیاورد. رسیدن اختلاف با سرسخت‌ترین حریف قهرمانی به هشت امتیاز حاشیه امنیت خوبی برای قرمزهای پایتخت به وجود می‌آورد. همچنین تساوی و حفظ اختلاف فعلی هم نتیجه مطلوبی خواهد بود. باخت اما سپاهان را به رتبه دوم و خطر را به بیخ گوش پرسپولیس برمی‌‌گرداند و رقابت قهرمانی که کمی سرد شده بود مجددا به داغترین حد خود می‌رساند. ترس هواداران پرسپولیس این است که سپاهان با وجود باخت سنگین هفته قبل در آسیا در فرم بسیار ایده‌آل هجومی قراردارد و پرسپولیس در شرایط نه چندان مطلوب دفاعی. یحیی دوست ندارد برای سومین بار با مانع سپاهان دستش از یک جام مهم و حیاتی کوتاه بماند و به همین دلیل باید حداکثر فاصله را از دشمن قدیمی‌اش حفظ کند و تنها راه رسیدن به این هدف بردن یا گرفتن امتیاز از بازی یکشنبه است.
حرفه‌ای مثل رادو
مسعود خاموشی/
پرسپولیس در بازی‌های اخیر نتایج جالبی کسب نکرده؛ شاگردان گلمحمدی در دربی به لطف گلزنی در دقایق پایانی از شکست گریختند و با دو گل مغلوب الدحیل قطر شدند و در بازی با ضعیف‌ترین تیم گروه آسیایی یعنی الشارجه امارات نیز با تساوی ۲-۲ متوقف شدند تا کارشان برای صعود از همین حالا به اما و اگر کشیده شود.
پرسپولیس در حالی که نیم‌فصل اول را با عنوان بهترین خط دفاعی(فقط ۷ گل خورده) به پایان رساند در سه بازی اخیر ۶ بار دروازه‌اش باز شده که طبعا نمی‌تواند اتفاقی باشد. علاوه‌بر تغییرات مداوم مدافعان و افت فاحش عملکرد دفاعی خصوصا در برگشت‌ها باید به افت علیرضا بیرانوند هم اشاره کرد؛ ستاره‌ای که در سال‌های اخیر نقش غیرقابل انکاری در موفقیت‌های پرسپولیس داشت و در تیم ملی نیز خوش‌درخشید اما مدتی است که از اوج فاصله گرفته و خیلی‌ها او را روی برخی گل‌های دریافتی اخیر مقصر می‌دانند.
بیرانوند از اواخر فصل گذشته که توسط کالدرون نیمکت‌نشین شد تا همین الان انگیزه‌های قبلی را ندارد، حتی کمتر سر مدافعان تیمش داد می‌کشد. برخی می‌گویند هدف او پیوستن به یک تیم اروپایی بوده و حالا که قراردادش با آنتورپ بلژیک نهایی شده دیگر مثل قبل انگیزه لازم را ندارد. خودش اما هرگز این مسائل را نمی‌پذیرد و بارها تاکید کرده که همان علیرضای همیشگی است. صدالبته که عملکرد ضعیف مدافعان پرسپولیس نیز مزید بر علت شده تا بیرانوند از کلین‌شیت فاصله بگیرد.
نکته اصلی اما این است که قرمزها روی نیمکت گلری دارند که مدت‌هاست گلی دریافت نکرده و در تمام مسابقات قبلی که درون دروازه قرار گرفته توانسته کلین‌شیت ثبت کند. با این حال در تمام این مدت کسی کوچک‌ترین اعتراض یا مصاحبه تنش‌زا از این گلر کروات ندیده در حالی که خیلی‌ها در شرایط فعلی تاکید دارند که یحیی باید مانند اواخر حضور کالدرون، رادو را در ترکیب اصلی قرار دهد.
نزدیکان گلمحمدی می‌گویند او همچنان نظرش استفاده از بیرانوند است. با این حال همه مطمئن هستند که رادوشوویچ کماکان روی نیمکت می‌نشیند و مثل همه این سال‌ها از رقیبش حمایت می‌کند و می‌گوید: «باعث افتخارم است که هم‌تیمی بهترین گلر آسیا هستم.» کاری حرفه‌ای که در بسیاری از تیم‌ها و حتی در همین پرسپولیس(در دوره‌های قبلی) مشابهش دیده نشد و نمی‌شود.
