معاون اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان قدمت گوردخمه‌های لیارسنگبن را دوره اشکانی دانست که نشان می‌دهدرایج‌ترین سنت تدفین بصورت دسته جمعی در این دوران انجام گرفته است.ولی جهانی گفت: پژوهشهای باستان شناختی نشان می دهد که رایج ترین سنت تدفین در گیلان همزمان با دوران اشکانی و ساسانی، […]
معاون اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان قدمت گوردخمه‌های لیارسنگبن را دوره اشکانی دانست که نشان می‌دهدرایج‌ترین سنت تدفین بصورت دسته جمعی در این دوران انجام گرفته است.ولی جهانی گفت: پژوهشهای باستان شناختی نشان می دهد که رایج ترین سنت تدفین در گیلان همزمان با دوران اشکانی و ساسانی، در برخی از مناطق همچون رودبار و دیلمان مبتنی بر ساخت گورهای نوع دخمه ای بود و بر اساس کاوشهای باستان شناختی که تاکنون صورت گرفته در دوره های قبل از آن رواج نداشت.وی ادامه داد: نمونه‌های قابل مقایسه با گورهای دخمه‌ای مکشوفه از گورستان لیارسنگبن، تاکنون فقط از چند محوطه در گیلان شامل شیرکوه، شهران، شاه‌پیر، خرمرود، نوروز محله و فقط یک محوطه در نزدیکی ساری وستمین گزارش شده است.جهانی با بیان اینکه سنت تدفین در داخل گور دخمه‌ها؛ خارج از مرزهای ایران کنونی نیز در محوطه‌های واقع در استپ های جنوب‌شرقی اروپا و آسیای مرکزی و شمال قفقاز که دربردارنده مواد فرهنگی اقوام سرمتی و اسکیتی و آلانی بدون مقایسه گورآوندها به لحاظ گونه‌شناختی مشاهده می شود افزود: ساختار قبور مکشوفه از لیارسنگبن – قابل مقایسه با نمونه های ذکر شده است هرچند برخی از پژوهشگران همچون سولیمیرسکی، خاستگاه این گونه از قبور را در سرزمینهای آسیای مرکزی میدانند اما در مورد مسیر ورود و عوامل انتقال دهنده این فرهنگ تدفین به کرانه های جنوبی دریای خزر، نمی توان اظهارنظری قطعی ارائه کرد.
