کاوه ایرانی- روزنامه نگار/ اکنون همه مردم جهان این واقعیت را به خوبی درک کرده اند که ویروس کرونا برای قتل عام انسان ها، هیچ حد و مرزی نمی شناسد و به دور از ملیت، سیاست و مذهب، به هر جامعه ای حمله می کند و جان انسان ها را می گیرد.با […]
کاوه ایرانی-
روزنامه نگار/
اکنون همه مردم جهان این واقعیت را به خوبی درک کرده اند که ویروس کرونا برای قتل عام انسان ها، هیچ حد و مرزی نمی شناسد و به دور از ملیت، سیاست و مذهب، به هر جامعه ای حمله می کند و جان انسان ها را می گیرد.با اینحال برخی بدون توجه به خطری که کل بشیریت را تهدید می کند، همچنان سعی دارند از این بحران جهانی تنها در جهت منافع سیاسی بهره برداری کنند. استفاده ابزاری از بحران کرونا و پافشاری بر ادامه فشارهای حداکثری بر ایران از سوی دولت آمریکا نمونه ای از این رفتار غیر انسانی است. در حقیقت سرنوشتی که امروز جامعه آمریکا با آن دست به گریبان است باید درس عبرتی باشد برای کشورهایی که همچون سران ایالات متحده در توهم خود بزرگ بینی به سر می برند و ضعف های خود را پنهان می کنند.
به گزارش «جمله» در روزهای اخیر در حالی ویروس کرونا در حال قربانی کردن انسان ها می باشد که سران برخی دولت ها سعی دارند با تمرکز بر ضعف های حاکم بر دیگر جوامع، بحران داخلی خود را انکار کنند. آمار مرگ میر در کشورهای مختلف جهان به طور مستقیم ارتباط نزدیکی با روش مدیریت دولتمردان هر کشور دارد. شیوع کرونا در جهان این حقیقت را نشان داد که بحران می تواند دامن هر کشور و حکومتی را فارغ از ساختارهای ایدئولوژی و قدرتهای اقتصادی بگیرد . نمونه بارز آن بحرانی شدن کشوری قدرتمند مانند آمریکا است. بحران کرونا نشان داد نیرومندترین کشور جهان در عرصه مقابله با بحران و فاجعه از بسیاری کشورها عقب‌تر است. اما اگر دقیق تر به این موضوع بنگریم به این حقیقت دست خواهیم یافت که در چنین شرایطی قدرت نظامی ، هسته ای و اقتصادی نمی تواند مانع بروز بحران در یک کشور شود. بلکه حکومتی می تواند در مقابل این بحران ایستادگی کند که زیرساخت های اجتماعی مستحکمی داشته باشد و بتواند اعتماد مردم را جلب کند. بنا به آخرین آمار در ایالات متحده آمریکا حدود نیم میلیون نفر به ویروس کووید-۱۹ مبتلا شده و بیش از ۱۷ هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند. تنها در ایالت نیویورک حدود ۱۶۰ هزار نفر به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند، که از هر کشوری در جهان بیشتر است.
ضعف‌های کشور قوی
دونالد ترامپ دوست دارد مدام به جهانیان یادآوری کند که ایالات متحده بهترین و قوی‌ترین و مهمترین کشور جهان است؛ در اقتصاد سرآمد است، در علم و صنعت بالاترین است و در نیروی نظامی قوی‌ترین.
رئیس جمهور آمریکا اصولا علاقه‌ای وافر به صفت‌های عالی دارد: آمریکا باید در همه چیز اولین و بهترین و برترین باشد و منافع آن نیز طبعا مقدم بر تمام کشورهای جهان. طرفداران او نیز که بیشترشان مردان آراسته و “خوش‌بخت” سفیدپوست هستند، کشور خود را “سرزمین امکانات نامحدود” می‌دانند. طنز تلخ روزگار است که در دوران زمامداری ترامپ ضعف‌های پنهان این ابرقدرت بیش از پیش نمایان شده است.
نابسامانی تأمین اجتماعی
بخش بزرگی از جامعه آمریکا از بیمه درمانی محروم است. بنا به گزارشی که در نوامبر گذشته منتشر شد در سال ۲۰۱۸ حدود ۵/ ۲۷ میلیون آمریکایی بیمه درمانی نداشتند، یعنی حدود ۵/ ۸ درصد جامعه. اکنون میلیون‌ها نفری که با گسترش کرونا کار خود را از دست داده‌اند، به این جمعیت افزوده می‌شوند. بدین ترتیب عده زیادی که بیمه درمانی ندارند، ترجیح می‌دهند به پزشک مراجعه نکنند و تست کرونا ندهند؛ زیرا باید هزینه آن را از جیب خالی خود بپردازند. دولت وعده داده که هیچکس به خاطر بی‌بضاعتی از درمان محروم نخواهد ماند، اما برنامه و تدبیر مشخصی ارائه نداده است.
سرنوشت افراد “غیرقانونی”
تخمین زده می‌شود که در آمریکا حدود ۱۲ میلیون نفر بدون اوراق اقامت معتبر زندگی می‌کنند. سیاست مهاجرتی سختگیرانه ترامپ باعث شده که عده زیادی در ترس و وحشت همیشگی از دستگیری و اخراج زندگی کنند.
در شرایط گسترش کرونا، عده زیادی از مهاجران “غیرقانونی” از بیم تعقیب پلیس و “دیپورت” شدن، از مراجعه به هر اداره عمومی یا مرکز بهداشتی خودداری می‌کنند. چنین افرادی در صورت ابتلا به کووید۱۹ چه بسا ترجیح می‌دهند آن را پنهان کنند و به درمان نپردازند.
هزینه کمرشکن بهداشت و درمان
هزینه درمانی در ایالات متحده از بسیاری کشورهای دیگر بالاتر است: مراجعه به پزشک، بستری شدن در بیمارستان و تأمین دارو به قدری گران تمام می‌شود که تنها افراد ثروتمند از پس آن بر می‌آیند. اگر کسی بیمه نباشد و بخواهد هزینه درمان کرونا را خود بپردازد، بی‌تردید با عواقب مالی سنگینی روبرو خواهد شد. آمریکا از نظر تجهیزات درمانی نیز به شدت ضعیف است. درمانگاه و بیمارستان کم است و با امکانات محدود. به همین دلیل در روزهای گذشته، بسیاری از شهرها از جمله نیویورک به تأسیس بیمارستان‌های موقت روی آورده‌اند. مضحک و در عین حال غم‌انگیز است که در مهد قوی‌ترین قدرت اقتصادی جهان تجهیزات پزشکی مانند دستگاه تنفس اندک است و ماسک به اندازه کافی وجود ندارد، حتی برای کارکنان بیمارستان‌ها.
زندگی دست به دهان
درآمد بسیاری از شهروندان آمریکایی ناچیز است و بنابراین سطح زندگی هم به شکل شگفت‌انگیزی پایین. بسیاری از خانوارهای آمریکایی پس‌اندازی ندارند تا بتوانند مخارجی غیرمترقبه و اضافی مانند درمان کرونا را بپردازند. بنا به گزارشی که بانک مرکزی آمریکا پارسال منتشر کرد، حدود ۴۰ درصد مردم آمریکا از پرداخت هزینه‌ای بالای مخارج روزمره به میزان ۴۰۰ دلار (حدود ۳۵۰ یورو) ناتوان هستند. به عبارت دیگر تعمیر یک ماشین لباسشویی یا یک خودرو حساب مالی آنها را به هم می‌ریزد. اکنون که با گسترش ویروس کرونا جامعه با بیکاری گسترده روبرو شده، معلوم نیست میلیون‌ها آمریکایی که درآمد و پس‌اندازی ندارند چه سرنوشتی پیدا خواهند کرد.
ضعف بیمه‌های اجتماعی
در پی بحران کرونا تنها در سه هفته گذشته بیش از ۱۶ میلیون آمریکایی شغل خود را از دست دادند. در ایالات متحده اخراج کارکنان و کارگران امری عادی و بسیار آسان‌تر از کشورهای اروپایی مانند آلمان است. در بسیاری از مشاغل، چنانچه کارمند یا کارگر بیکار شود، از حقوق بیکاری یا درمانی خبری نیست.
دولت توصیه کرده است که برای جلوگیری از گسترش پاندمی، افراد در صورت مشاهده کمترین علایم کرونا، در خانه بمانند؛ اما این امر برای میلیون‌ها نفر که با حقوق و دستمزد همان روز زندگی می‌کنند، غیرممکن است.
بی‌عدالتی و نابرابری
بنا به آمارهای رسمی بیشترین قربانیان اپیدمی در آمریکا از شهروندان سیاه‌پوست هستند؛ علت آن است که این افراد بیش از دیگران به بیماری‌ها و نارسایی‌های جسمی دچار هستند و در نتیجه در مقابله با ویروس کووید۱۹ ناتوان هستند.
نظام بهداشت و تندرستی در ایالات متحده سرشتی کاملا طبقاتی دارد. لایه‌های محروم و کم‌درآمد، از الزامات بهداشت و سلامت، مانند تغذیه خوب و استراحت و ورزش بهره چندانی ندارند.
در آمریکا میلیون‌ها کودک از خانواده‌های محروم به برنامه غذاخوری در مدرسه وابسته هستند. بنا به گزارش‌ها برای بیش از ۶ میلیون دانش‌آموز صرف ناهار در مدرسه وعده غذایی اصلی محسوب می‌شود.
طبق قانونی که به تازگی در کنگره به تصویب رسید، خورد و خوراک ۲۲ میلیون دانش‌آموزی که در مدرسه به غذای رایگان یا ارزان دسترس دارند، همچنان تأمین خواهد شد. گفته می شود هیچ تضمینی وجود ندارد چنانچه تعطیلی مدارس برای چند ماه ادامه یابد، این برنامه به شکلی منظم و جدی به اجرا گذاشته شود. در نهایت آنچه که باید در نظر داشته باشیم این موضوع است که اگر آمریکا به عنوان یک کشور قدرتمند آمار جانباختگانش در رده اول جهانی قرار دارد، نمی توان به وضعیت دیگر کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه چندان خوشبین بود. هرچند ممکن است برخی کشورهای جهان سوم با انتشار آمارهای خلاف واقع وضعیت داخلی خود را کنترل شده نمایش دهند، اما بدون شک ویروسی که توانسته کشوری همچون آمریکا را با فاجعه انسانی مواجه سازد، با کشورهایی به مراتب ضعیف تر مماشات نخواهد کرد.
