موفقیت رهبران زن در رویارویی با بحران کرونا
موفقیت رهبران زن در رویارویی با بحران کرونا

  پس از شیوع عالمگیر ویروس کرونا و تبدیل اپیدمی به یک بحران جهانی، عملکرد کشورهایی که زنان رهبری آن‌ها را بر عهده دارند، نشانگر موفقیت دست‌کم نسبی آن‌ها در مواجهه با بزرگ‌ترین بحران سلامت صد سال گذشته است. بسیاری از رسانه‌های فرانسوی و انگلیسی زبان در روزهای اخیر با بررسی عملکرد رهبران تایوان، آلمان، […]

 

پس از شیوع عالمگیر ویروس کرونا و تبدیل اپیدمی به یک بحران جهانی، عملکرد کشورهایی که زنان رهبری آن‌ها را بر عهده دارند، نشانگر موفقیت دست‌کم نسبی آن‌ها در مواجهه با بزرگ‌ترین بحران سلامت صد سال گذشته است.
بسیاری از رسانه‌های فرانسوی و انگلیسی زبان در روزهای اخیر با بررسی عملکرد رهبران تایوان، آلمان، نیوزیلند، ایسلند، فنلاند، دانمارک و نروژاین پرسش را مطرح کرده که چرا این کشورها کارنامه قابل قبولی در رویاریی با بحران داشتند؟ آیا رویکرد رهبران زن، فاکتوری از توانایی دولت‌ها و نهادهای ملی برای مبارزه با این بیماری و چالش‌های بی‌شمار ناشی از آن بوده اند؟
آلمان فورا تست گرفتن افراد مشکوک به بیماری را دم در بیمارستان‌ها آغاز کرد. شمار مبتلایان شناسایی شده در این کشور روز به روز بیشتر می‌شد اما با اجرای سیاست تهاجمی تست گرفتن از مردم و شناسایی حلقه ارتباطی مبتلایان و قرنطینه آن‌ها، شمار قربانیان نسبت به دیگر کشورهای اروپایی و غیراروپایی بسیار کمتر بود. شمار پایین قربانیان در آلمان آنچنان تعجب، و شاید رشک برانگیز بود که ادوارد فیلیپ، نخست وزیر فرانسه در جلسه استماع مجلس این کشور و در پاسخ به انتقادهای نمایندگان درباره اختلاف بالای شمار مرگ و میر میان دو کشور همسایه گفت: «من نمی‌دانم، شاید آلمانی‌ها مثل ما قربانیان را نمی‌شمارند. باید تحقیق کنم.»
جاسیندا آردرن، نخست وزیر نیوزیلند راه دیگری را در پیش گرفت. وی زمانی که تنها شش مورد ابتلا به ویروس کرونا در این کشور ثبت شد، قرنطینه عمومی اعلام کرد. همان زمان ورود مسافران خارجی به جزیره مطلقا ممنوع اعلام شد. سرعت عمل و قاطعیت دولت تحت رهبری خانم آردرن، نیوزیلند را از طوفان اپیدمی و تبعات آن نجات داد. این کشور تنها ۴ مورد مرگ و میر ناشی از بیماری کووید-۱۹ را ثبت کرده است. در حالی که بسیاری از کشورها برای جلوگیری از فرو رفتن بیشتر در رکود اقتصادی محدودیت‌های اجتماعی را کم‌ می‌کنند، نیوزیلند مدت قرنطینه را تمدید کرده و تمام شهروندانی را که از خارج از کشور باز می‌گردند، به هزینه دولت قرنطینه می‌کند.
ایسلند، به رهبری کاترین یاکوبسدوتیر تنها کشوری در جهان بود که از تمام شهروندان خود تست کرونا گرفت. نتایج این آزمایش ملی، مدلی برای پژوهشگران شد و به‌ویژه تهدید ناشی از موارد پرشمار ابتلا، بدون کوچکترین علامتی را به جهانیان نشان داد.
این شیوه، تاکنون چندین بار در این کشور شمال اروپا اجرایی شده است. آمارها نشان می‌دهد ایسلند به اندازه پنج برابر کره جنوبی تست کرونا گرفته و همین آزمایش‌ها امکان کنترل کوچک‌ترین موارد ابتلا و قرنطینه بیمار و اطرافیانش را به نهادهای بهداشتی ملی داده است. این کشور، بر خلاف همسایگان در اسکاندیناوی، نیازی به انتخاب میان قرنطینه و ایمنی گله‌ای نداشته و ندارد.
سانا مارین، نخست وزیر فنلاند وقتی دسامبر سال گذشته، همان زمانی که ویروس کرونا بی‌ سر و صدا در چین منتشر می‌شد، جوان‌ترین رهبر جهان شد. تنها چند هفته بعد، وقتی که بوی خطر یک اپیدمی جهانی بلند شد، مارین ۳۴ ساله با آگاهی از لزوم اطلاع رسانی صادقانه، در شبکه‌های اجتماعی از شهروندان خواست تا تجربیات زنده خود را از بیماری با دیگران به اشتراک بگذارند. او می‌دانست که در کوران اخبار دروغ، داده‌های واقعی متکی بر تجربه، هشدار بهتری برای ترغیب شهروندان به جدی گرفتن خطر و مراقبت خواهد بود.
ارنا سولبرگ، نخست وزیر نروژ، اولین، و شاید تنها رهبری در جهان باشد که در ابتدای کار به سراغ کودکان رفت و در یک نشست خبری ویژه بدون حضور بزرگسالان، تنها و تنها به پرسش‌ها و نگرانی‌های بچه‌های کم سن و سال جواب داد. نروژ، تا زمان تنظیم این گزارش تنها ۱۵۰ مورد مرگ و میر ناشی از بیماری کووید-۱۹ را داشته است.

 

پس از شیوع عالمگیر ویروس کرونا و تبدیل اپیدمی به یک بحران جهانی، عملکرد کشورهایی که زنان رهبری آن‌ها را بر عهده دارند، نشانگر موفقیت دست‌کم نسبی آن‌ها در مواجهه با بزرگ‌ترین بحران سلامت صد سال گذشته است.
بسیاری از رسانه‌های فرانسوی و انگلیسی زبان در روزهای اخیر با بررسی عملکرد رهبران تایوان، آلمان، نیوزیلند، ایسلند، فنلاند، دانمارک و نروژاین پرسش را مطرح کرده که چرا این کشورها کارنامه قابل قبولی در رویاریی با بحران داشتند؟ آیا رویکرد رهبران زن، فاکتوری از توانایی دولت‌ها و نهادهای ملی برای مبارزه با این بیماری و چالش‌های بی‌شمار ناشی از آن بوده اند؟
آلمان فورا تست گرفتن افراد مشکوک به بیماری را دم در بیمارستان‌ها آغاز کرد. شمار مبتلایان شناسایی شده در این کشور روز به روز بیشتر می‌شد اما با اجرای سیاست تهاجمی تست گرفتن از مردم و شناسایی حلقه ارتباطی مبتلایان و قرنطینه آن‌ها، شمار قربانیان نسبت به دیگر کشورهای اروپایی و غیراروپایی بسیار کمتر بود. شمار پایین قربانیان در آلمان آنچنان تعجب، و شاید رشک برانگیز بود که ادوارد فیلیپ، نخست وزیر فرانسه در جلسه استماع مجلس این کشور و در پاسخ به انتقادهای نمایندگان درباره اختلاف بالای شمار مرگ و میر میان دو کشور همسایه گفت: «من نمی‌دانم، شاید آلمانی‌ها مثل ما قربانیان را نمی‌شمارند. باید تحقیق کنم.»
جاسیندا آردرن، نخست وزیر نیوزیلند راه دیگری را در پیش گرفت. وی زمانی که تنها شش مورد ابتلا به ویروس کرونا در این کشور ثبت شد، قرنطینه عمومی اعلام کرد. همان زمان ورود مسافران خارجی به جزیره مطلقا ممنوع اعلام شد. سرعت عمل و قاطعیت دولت تحت رهبری خانم آردرن، نیوزیلند را از طوفان اپیدمی و تبعات آن نجات داد. این کشور تنها ۴ مورد مرگ و میر ناشی از بیماری کووید-۱۹ را ثبت کرده است. در حالی که بسیاری از کشورها برای جلوگیری از فرو رفتن بیشتر در رکود اقتصادی محدودیت‌های اجتماعی را کم‌ می‌کنند، نیوزیلند مدت قرنطینه را تمدید کرده و تمام شهروندانی را که از خارج از کشور باز می‌گردند، به هزینه دولت قرنطینه می‌کند.
ایسلند، به رهبری کاترین یاکوبسدوتیر تنها کشوری در جهان بود که از تمام شهروندان خود تست کرونا گرفت. نتایج این آزمایش ملی، مدلی برای پژوهشگران شد و به‌ویژه تهدید ناشی از موارد پرشمار ابتلا، بدون کوچکترین علامتی را به جهانیان نشان داد.
این شیوه، تاکنون چندین بار در این کشور شمال اروپا اجرایی شده است. آمارها نشان می‌دهد ایسلند به اندازه پنج برابر کره جنوبی تست کرونا گرفته و همین آزمایش‌ها امکان کنترل کوچک‌ترین موارد ابتلا و قرنطینه بیمار و اطرافیانش را به نهادهای بهداشتی ملی داده است. این کشور، بر خلاف همسایگان در اسکاندیناوی، نیازی به انتخاب میان قرنطینه و ایمنی گله‌ای نداشته و ندارد.
سانا مارین، نخست وزیر فنلاند وقتی دسامبر سال گذشته، همان زمانی که ویروس کرونا بی‌ سر و صدا در چین منتشر می‌شد، جوان‌ترین رهبر جهان شد. تنها چند هفته بعد، وقتی که بوی خطر یک اپیدمی جهانی بلند شد، مارین ۳۴ ساله با آگاهی از لزوم اطلاع رسانی صادقانه، در شبکه‌های اجتماعی از شهروندان خواست تا تجربیات زنده خود را از بیماری با دیگران به اشتراک بگذارند. او می‌دانست که در کوران اخبار دروغ، داده‌های واقعی متکی بر تجربه، هشدار بهتری برای ترغیب شهروندان به جدی گرفتن خطر و مراقبت خواهد بود.
ارنا سولبرگ، نخست وزیر نروژ، اولین، و شاید تنها رهبری در جهان باشد که در ابتدای کار به سراغ کودکان رفت و در یک نشست خبری ویژه بدون حضور بزرگسالان، تنها و تنها به پرسش‌ها و نگرانی‌های بچه‌های کم سن و سال جواب داد. نروژ، تا زمان تنظیم این گزارش تنها ۱۵۰ مورد مرگ و میر ناشی از بیماری کووید-۱۹ را داشته است.