مثل عطر خاک باران‌خورده
مثل عطر خاک باران‌خورده
بعد از رونق و جان تازه‌ای که موسیقی پاپ و کلاسیک در اواسط دهه70 گرفت و چندسالی چهره‌های تازه‌ای در این عرصه پدیدار شدند، موسیقی کشور از نظر معرفی صداهای خاص و جذاب دچار افت شد.

وجود ملاحظات گاه سختگیرانه و نیز حضور مافیای موسیقی که به دنبال انحصارگرایی‌ست باعث شده که ورود افراد مستعد به مارکتینگ موسیقی کشور کار ساده‌ای نباشد. در این فضا، اینکه افرادی بتوانند با صدا و اجرای خود، امضای جدیدی بر صفحه موسیقی ما درج کنند، نشان از دارا بودن ویژگی‌های منحصربه‌فرد است که یکی مثل «محمدرضا منصوری» این ویژگی‌ها را دارد. او که اخیرا (۲۶ مهرماه) در دو سانس برج میلاد کنسرتی مملو از جمعیت برگزار کرد، صدایی خوش دارد که همراه با تکنیک مناسب و تسلط کامل در موقع اجرا، نوید ظهور یک پدیده در موسیقی کشور را می‌دهد.
اینکه در کنسرت اخیر این هنرمند جوان، چهره‌های مشهوری چون بابک شهرکی، ایرج نوذری، رامین راستاد، سیدجواد هاشمی و… حضور داشته‌اند و هر ۲ سانس اجرا مملو از جمعیت بوده، نشانه‌های بسیار مثبتی‌ست.
دقت کنیم که در این سال‌ها خوانندگان جوان زیادی بودند که حتی با داشتن صدای خوش نتوانستند با مخاطب ارتباط مناسبی پیدا کنند و به تدریج از صحنه محو شدند. این نکته خود دلیل دیگری‌ست که «منصوری» جوان با انتخاب یک گروه حرفه‌ای و با انتخاب آهنگساز متبحر و… افق‌های گسترده‌تری را متصور است.
منصوری که شاگردی اساتیدی همچون حسام الدین سراج، جمال منبری، علی خدایی، کیخسرو پورناظری و دیگران را در کارنامه دارد، در عرصه موسیقی سنتی حرف‌های تازه‌ای برای گفتن دارد. در صدای «محمدرضا منصوری» غم خاک‌خورده‌ای نهفته است که می‌تواند بر عرصه موسیقی ایرانی ما باران بباراند.