علی مغانی/ اگر بخواهیم از «استقلال ۹۸» فقط یک نفر را به‌عنوان چهره ویژه این تیم انتخاب کنیم، احتمالاً به نام مهدی قایدی می‌رسیم. او فراتر از تعریف و تمجیدهای معمول، مؤثرترین بازیکن لیگ ایران در بخش هجومی بوده و بالاتر از مهدی ترابی که ردپای او در ۱۳ گل پرسپولیس دیده می‌شود، […]
علی مغانی/
اگر بخواهیم از «استقلال ۹۸» فقط یک نفر را به‌عنوان چهره ویژه این تیم انتخاب کنیم، احتمالاً به نام مهدی قایدی می‌رسیم. او فراتر از تعریف و تمجیدهای معمول، مؤثرترین بازیکن لیگ ایران در بخش هجومی بوده و بالاتر از مهدی ترابی که ردپای او در ۱۳ گل پرسپولیس دیده می‌شود، مهدی روی ۱۵ گل استقلال در این فصل لیگ تأثیر مستقیم داشته.یک سال پیش همین موقع اگر کسی می‌گفت «حفظ مهدی قایدی در استقلال به‌زودی به یکی از دغدغه‌های هواداران تبدیل می‌شود»، احتمالاً تصور می‌کردید که گوینده این جمله قصد دارد با شما شوخی کند.
قایدی از معدود بازیکنانی بود که برای محبوب شدن نیاز به فرصتی طولانی نداشت و در لیگ هفدهم با همان حضور چند دقیقه‌ای در زمین و با استایل منحصربه‌فرد و دریبل‌های سریعش به‌سرعت روی سکوها محبوب شد اما هرچه گذشت، رویای «ظهور یک استعداد تازه» کمرنگ و کمرنگ‌تر شد.
درون زمین، مهدی چشم‌نواز و تماشاگرپسند بازی می‌کرد اما حرکات او معمولاً منجر به گل و یا موقعیت آشکار گل نمی‌شد و در بیرون زمین هم حاشیه‌ها یکی‌یکی از راه رسیدند؛ درگیرشدن مهدی با سانحه رانندگی ، رفتار نه‌چندان مؤدبانه‌اش با وینفرد شفر و رفتن به تمرین با دمپایی، نگاه‌ها را نسبت به «باشوی کوچک» استقلالی‌ها تغییر داد.
مهدی ۲۰ ساله، کمتر راهی به ترکیب اصلی پیدا می‌کرد و عملاً در قالب یک مهره کم‌اثر روی نیمکت ذخیره‌ها فرو رفته بود؛ آنقدر که اگر سال گذشته یکی از ۱۵ خروجی استقلال در فصل نقل‌و‌انتقالات می‌شد، کسی اعتراضی به این جدایی نداشت اما استراماچونی زندگی فوتبالی قایدی را متحول کرد.
در روزهایی که شماره ۱۰ به او داده شد، خیلی‌ها به این مسأله اعتراض کردند و معتقد بودند قایدی برای پوشیدن این شماره مهم، به اندازه کافی خوب نیست. وقتی به هواداران وعده داد که در این فصل ۱۰ گل می‌زند، با طعنه‌های تند و تیز رسانه‌ها روبه‌رو شد، اما آنچه قایدی در زمین فوتبال رقم زد فراتر از تصور بود؛ ۹ گل و ۶ پاس گل فقط در ۲۰ هفته، به اضافه ۲ گل در لیگ قهرمانان آسیا، آن هم برای بازیکنی که «مهاجم نوک» نیست یک آمار رویایی است.این عملکرد را با سابقه قایدی در لیگ‌های هفدهم و هجدهم مقایسه کنید که در ۲سال فقط ۳گل زده بود و ۲پاس گل داده بود.
حالا مهاجم ریزنقش استقلال که نشان داده بیشتر از هر بازیکن دیگری لایق پوشیدن پیراهن شماره ۱۰ است، یکی از اهداف بالقوه نقل‌و‌انتقالاتی در فصل آینده محسوب می‌شود.البته برچسب قیمت ۵ میلیون دلاری که احمد سعادتمند روی قایدی گذاشته، البته به‌شدت اغراق‌آمیز است؛ اما این احتمال جدی را نمی‌توان کتمان کرد که هرچه به بازار تابستانی نقل‌و‌انتقالات نزدیک‌تر شویم، پیشنهادهای وسوسه‌انگیزی برای خرید مهدی قایدی برسد.
هواداران استقلال که نسبت به از دست رفتن مهره‌های مؤثر این تیم حساسیت پیدا کرده‌اند، امیدوارند ستاره تیم‌شان را فصل آینده هم با پیراهن آبی ببینند، اما قواعد مرسوم فوتبال گاهی بی‌رحم‌تر از آرزوی هواداران است.
