تا همین چند سال گذشته، علت اصلی آلودگی هوا، مازوت‌سوزی کارخانه‌ها عنوان می‌شد. کارخانه‌ها و صنایع تولیدی برای تامین انرژی مورد نیاز خود در مضیقه فراوان‌اند. از طرفی در نیمه ابتدایی سال به دلیل قطع برق در جهت ذخیره‌سازی نیرو، از چرخه تولید باز می‌مانند و نیمه دوم سال مصائب دیگری دارند. امروز اما آمار نگران‌کننده‌ای در خصوص خودروهای اسقاط وجود دارد که اینطور به نظر می‌رسد تمام تقصیر آلودگی، بر گردن آنها باشد. به گزارش مهر، سال ۱۳۹۸ «عیسی کلانتری»، رئیس پیشین سازمان حفاظت محیط زیست کشور اظهار کرده بود، بر اساس آخرین گزارش رسمی فرمانده نیروی انتظامی که برای وزارت کشور و سازمان حفاظت محیط‌زیست ارسال شد، ۸۷ درصد مینی‌بوس‌ها، ۸۱ درصد موتورسیکلت‌ها، ۷۳ درصد اتوبوس‌های درون‌شهری، ۶۰ درصد کامیون‌ها، ۵۸ درصد تاکسی‌ها، ۴۴ درصد اتوبوس‌های برون‌شهری، ۲۷ درصد وانت‌ها و ۴ درصد سواری‌های کشور اسقاطی بوده که ۸۰ درصد خود این سواری‌ها هم غیراستاندارد هستند. به جمع این اسقاطی‌ها که دشمنان اصلی هوای پاک هستند، بحران بنزین‌های بی‌کیفیت را هم اضافه کنید. «بابک افقهی»، مدیر عامل پیشین شرکت سرمایه‌گذاری نفت، گاز و پتروشیمی از تولید بنزین با اکتان پایین پرده برداشت و گفت: «دولت به دلیل ناترازی بنزین، اقدام به تولید بنزین با اکتان پایین‌تر کرده است؛ در حالی که پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس توانایی تولید بنزین با اکتان بالا و بنزین سوپر را دارد که به دلیل ناترازی مجبور به تولید بنزین با اکتان ۸۷ و البته قیمت ارزان شدیم.»
برقی کردن وسایل نقلیه، بالاخص وسایل نقلیه عمومی، دست به نقدترین و در دسترس‌ترین اقدام در این زمینه است که چند سالی هم هست منتظر آن مانده‌ایم و اکنون هم که در دستور کار قرار گرفته، در حد ایده‌آل نیست و شاید از هر ده اتوبوس، شانس سوار شدن به یک اتوبوس برقی را پیدا کنید. این آمار نشان می‌دهد که این مخاطره طبیعی، یک مخاطره فراتر از محدوده اختیارات انسان نیست که اتفاق افتاده و هیچ‌کاری هم نمی‌توانیم در خصوص آن انجام دهیم. اما با این شرایط بدیهی است که هیچوقت هوا پاک نمی‌شود و باید جزو برنامه‌ریزی‌هایمان برای نیمه دوم سال، آلودگی هوا را هم بگنجانیم.
