رییس دولت که در طول مناظره‌ها بار‌ها با این موضوع مواجه شد که ادامه دهنده دولت حسن روحانی است، با معرفی محمدرضا عارف برای تصدی سمت معاون اولی نه تنها بر نظریه دولت سوم روحانی مهر باطل زد، بلکه نشان داد تنها نکته مهم چیزی جز توجه به کارنامه و توانمندی لازم برای کاراَمدی است. عارف در شرایطی به عنوان نفر دوم دولت چهاردهم تعیین و معرفی شد که به گواه عمومی، چهره‌ای برجسته و البته معتدل در عرصه سیاسی به شمار می‌رود. اصرار عارف به اعتدال به حدی است که در مقاطعی که کشور دچار آشوب و دوقطبی روبرو شده بود از جانب طرفداران اصلاح طلبی متهم به مصلحت طلبی شد و سکوت او را نشانه‌ای از این دانستند که منفعت فردی را نسبت به دغدغه عمومی در اولویت می‌داند. اما واقعیت چیزی جز این نیست که «عارف» حاشیه گریزی و دوری از فضای جنجالی را برای خود اصل می‌داند و دقیقا بر همین اساس بود که سه روز مانده به انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری، با وجود اصرار به ماندن در فضای رقابت، به محض اینکه نامه سید محمد خاتمی مبنی بر کناره گیری از انتخابات را رویت کرد، بدون هیچ حرف و حدیثی به درخواست رهبر معنوی جریان اصلاحات لبیک گفت و از رقابت‌های انتخاباتی کنار کشید تا گمانه زنی‌ها برای معاون اولی دولت روحانی شدت بگیرد. اما این چهره با وجود از خودگذشتگی وقتی برای حضور به عنوان نفر دوم دولت با چراغ سبز روبرو نشد، گلایه و اعتراضی نکرد تا بازهم مشخص شود، حضور در سیاست را نه برای خود، بلکه برای کشور و مردم می‌خواهد.دکتر محمدرضا عارف از همان روز که از انتخابات ۲۴ خرداد ۱۳۹۲ کنار کشید، آستین‌ها را بالا زد و با کاری جهادی، مشقت زیادی را به جان خرید تا اصلاح طلبان که در سال ۹۲ به یکباره از حاشیه به متن رسیده بودند، در انتخابات مجلس دهم حضوری قوی داشته باشند که تلاش‌های شبانه روزی وی منجر به این شد که هر ۳۰ کرسی تهران در بهارستان به اعضای لیست امید برسد و در کل کشور اصلاح طلبان در دهمین دوره مجلس بیشتر از ۱۲۰ نماینده داشته باشند تا عارف دوباره در اذهان عمومی به عنوان سیاست مداری کارکشته شناخته شود.دولت چهاردهم در شرایطی روی کار آمده است که کشور تحت تاثیر عوامل بیرونی و درونی شرایط خطیری را سپری می‌کند تا بتوان این طور گفت، بیشتر از هر مقطع دیگری به کار کارشناسی توام با عقلانیت نیاز داریم؛ بنابراین باید اذعان داشت، مسعود پزشکیان با انتخاب محمدرضا عارف برای سمتِ مهم معاونت اولی، این پیام را به جامعه داد که بر عهده مهمش که همان منطق گرایی و عقلانیت است، ماند تا بارقه‌های امید برای گره گشایی بیش از پیش شود.
- نویسنده : مهدی روحی _ مدیر مسئول
