گرانی و کیفیتِ مشارکت سیاسی
گرانی و کیفیتِ مشارکت سیاسی
حدود یک ماه تا نام‌نویسی برای انتخابات شوراهای شهر زمان باقی است، انتخاباتی که در روز جمعه 11 اردیبهشت در سراسر کشور برگزار خواهد شد و لازم است هم نرخ مشارکت بالا برود و هم کیفیت انتخابات، ارتقا پیدا کند و رأی‌دهندگان از سر حوصله و با مطالعه، به افرادی قابل رأی بدهند و آنان را روانه شوراهای شهر کنند که انگیزه‎ای جز خدمت نداشته باشند.

بدیهی است اگر مردم، مأموریت نمایندگی خود در پارلمان‌های شهری را به افرادی واجدِ صلاحیت، واگذار کنند آنان نیز شهردارانی مستقل و کارآمد برخواهند گزید و کمتر شاهد چالش در مدیریت شهری خواهیم بود و اگر امروز می‌بینیم به گفته «اصغر جهانگیر» شهردار فلان شهر به اتهام دریافت سکه طلا از پیمانکار، روانه زندان شده است، باید ریشه آن را در کیفیت انتخاب مردم جست‌وجو کرد، انتخابی که شرایط اقتصادی و دومینوی گرانی بر آن اثرگذار است.
کسانی که در فضای سیاسی و انتخاباتی حضور دارند می‌دانند که انتخابات شوراهای شهر طی دو سه دوره اخیر به‌شدت پولی شده است و دستگاه‌های نظارتی و همچنین قوه قضاییه، بارها خبر از دستگیری باندهای خرید و فروش رأی در شهرها و استان‌های مختلف کشور داده‌اند و چنین نگاهی، قطعاً ریشه در فقر و مشکلات اقتصادی دارد و تورم و گرانی‌ بر چنین وضعیتی بسیار موثر است.
البته گرانی و تورم و مشکلات معیشتی تنها بر مشارکت سیاسی و انتخابات اثر نمی‌گذارد و حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی را نیز متأثر می‌سازد و حتی عادات اجتماعی و سلیقه‌های فرهنگی جامعه را دگرگون می‌کند.
بسیاری از دولت‌مردان و همچنین نمایندگان مجلس درک درستی از تأثیر گرانی و تورم بر مناسبات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی ندارند یا ترجیح می‌دهند در این خصوص سکوت کنند و جهش قیمت‌ها به‌ویژه اگر در بازه کوتاه‌مدت رخ دهد، مانند رشد قیمت بسیاری از اقلام اساسی زندگی که این روزها در جریان است، تأثیرات بیشتری بر مناسبات اقتصادی، فرهنگی و سیاسی دارد. یک انسان در زیست روزانه خود باید مقدار مشخصی کالری را دریافت کند و ویتامین‌ها و پروتئین لازم را به بدن خود برساند تا بدن در کارکرد عادی خود دچار مشکل نشود. طی یک‌سال اخیر مدیران انتقال خون در بسیاری از استان‌ها هشدار می‌داده‌اند که با کمبود خون و فرآورده‌های خونی مواجه هستند و مستمراً از مردم می‌خواهند به مراکز خون‌گیری مراجعه کنند، اما همچنان این مشکل برقرار است و برخی کارشناسان بر این باور هستند که یکی از دلایل کاهش مراجعات به مراکز انتقال خون، شرایط تغذیه‌ای مردم است.
گوشت قرمز، ماهی و مواد غذایی سرشار از پروتئین با سفره بسیاری از شهروندان وداع کرده است و درصد قابل توجهی از شهروندان توان خرید میوه، سبزیجات و حبوبات را نیز ندارند و روشن است که به فقر غذایی مبتلا می‌شوند و بدن کارگرد خود را در خون‌سازی از دست می‌دهد و با توجه به این‌که خون مورد نیاز برای بیماران خاص و همچنین بیمارانی که جراحی‌های سنگین دارند، تنها باید از بدن انسان زنده که گروه خونی نزدیک با بیمارِ نیازمند دارد، تأمین شود، می‌توان گفت که این مشکل جدی است اما کسی از مدیران توجهی به ارتباط این مشکل بزرگ حوزه سلامت با گرانی و تورم ویران‌گر ندارد و از آن سخنی نمی‌گوید.
درخصوص مشارکت سیاسی نیز همین حکم ساری و جاری است به این اعتبار که افرادی که با مشکلات شدید اقتصادی دست به گریبان هستند، توجهی به تبلیغات نامزدهای انتخاباتی ندارند و اگر هم به سمت نامزدها بروند، با انگیره مالی می‌روند و این نقطه آغاز خطر است.
یکی از دلایلی که طی چند سال اخیر شاهد هدایت ارقام نجومی به سمت انتخابات‌ها به‌ویژه انتخابات شوراهای شهر هستیم و همچنین انحراف‌ها و اختلاس‌هایی که در حوزه مدیریت شهری رخ داد، مشکلات اقتصادی و معیشتی است که جامعه در آن افتاده است و همه تلاش و تقلای خود را می‌کند تا به بقای خود ادامه دهد و اگر می‌بینیم برخی برگ رأی خود را به قیمتی مشخص به فروش می‌رسانند، ریشه آن را باید در ناپایداری‌های اقتصادی و ناملایمات معیشتی جست‌وجو کرد.
این روزها قیمت‌ همه اقلام غذایی و غیرغذایی روی در صعود دارد و دولت نیز نه تنها هیچ طرحی برای مهار آن ندارد بلکه خود نیز اقدام به گرانی بنزین می‌کند، کاری که بر روی بسیاری از کالاها و خدمات اثرگذار است و پیش‌بینی می‌کنیم نتیجه این وضعیت را در مشارکت مردم و همچنین کیفیت انتخاب در انتخابات شوراهای شهر ببینیم.