قطر به عنوان میزبان نهمین دوره جام ملتها انتخاب شد. این مسابقات در سال ۱۹۸۸ قرار بود در دوحه برگزار شود اما حدود ۳سال پیش از آغاز رقابتها اتفاقی عجیب رخ داد و آنهم استعفای ۱۵نفر از بازیکنان تیم ملی پس از اتمام بازیهای آسیایی سئول بود. احمد سجادی، محمد پنجعلی، اصغر حاجیلو، مرتضی فنونیزاده، […]
قطر به عنوان میزبان نهمین دوره جام ملتها انتخاب شد. این مسابقات در سال ۱۹۸۸ قرار بود در دوحه برگزار شود اما حدود ۳سال پیش از آغاز رقابتها اتفاقی عجیب رخ داد و آنهم استعفای ۱۵نفر از بازیکنان تیم ملی پس از اتمام بازیهای آسیایی سئول بود. احمد سجادی، محمد پنجعلی، اصغر حاجیلو، مرتضی فنونیزاده، شاهین بیانی، شاهرخ بیانی، حمید درخشان، مرتضی یکه، فرشاد پیوس، عبدالعلی چنگیز، ناصر محمدخانی، سیدمهدی ابطحی، ضیاء عربشاهی، سیروس قایقران و غلامرضا فتحآبادی نام این ۱۵ نفر بود که البته سیروس قایقران خیلی زود امضای استعفای خود را پس گرفت.
در حالیکه همگان انتظار داشتند تا فدراسیون به پشتیبانی از بازیکنان مستعفی کادر فنی تیم ملی را برکنار کند، اما رییس فدراسیون تمام قد پشت سر کادر فنی و پرویز دهداری ایستادند و این اتفاق باعث شد تا بازیکنان جوان و جویای نام مانند عابدزاده، مرفاوی، زرینچه، تقوی، اسدی، رحیمپور و… به اردوی تیم ملی دعوت شوند. هر چند که به مرور زمان تعدادی از بازیکنان مستعفی مانند فرشاد پیوس و فنونیزاده با عذرخواهی و ابراز پشیمانی مجدد به تیم ملی بازگشتند.
جنگ کماکان ادامه داشت و اوضاع بد اقتصادی و کمبود امکانات باعث میشد تا تدارک مطلوب برای تیم مهیا نشود اما قناعت بازیکنان و اخلاق خاص و منحصر به فرد پرویز دهداری تمامی کاستیها را پوشش میداد.
اردوی تیم در ورزشگاه آزادی برگزار شد، به دستور دهداری رستوران چینیها در کنار دریاچه آزادی را خوابگاه کردند. بیش از سی تخت کنار هم در سالن رستوران قرار داده و غذای تیم ملی را نیز از غذای کارکنان سازمان تربیت بدنی تهیه میکردند. دورتادور پنجره های رستوران را با پلاستیک پوشانده بودند تا سرمای هوا در سالن نفوذ نکند.برای گرمایش آن فضا نیز از گازوئیل مینیبوس سازمان تربیت بدنی استفاده می شد.
تمام این شرایط و همچنین استعفای دسته جمعی ستارگان آن زمان تیم ملی باعث شد تا همگان ایران را زنگ تفریح مسابقات جام ملتهای ۱۹۸۸قلمداد کنند. این مسابقات از تاریخ جمعه ۱۱ آذر ۱۳۶۷ به مدت ۱۶ روز در دو ورزشگاه سحیم بن حمد و الاهلی شهر دوحه برگزار شد. مانند دورههای پیشین ۱۰ تیم در ۲ گروه پنج تیمی به رقابت میپرداختند. گروه A با حضور تیمهای ایران، قطر، کره جنوبی، امارات و ژاپن و گروه B با حضور چین، عربستان، سوریه، کویت و بحرین شکل گرفته بود.
ایران در اولین مسابقه خود به مصاف تیم ملی قطر رفت و با دو گل کریم باوی و فرشاد پیوس در دقایق ۶ و ۸۹ توانست در بازی افتتاحیه میزبان را با شکست بدرقه کند. سپس در مسابقه دوم با نتیجه بدون گل مقابل ژاپن متوقف شد. ایران در بازی سوم توانست با گلزنی پیوس در دقیقه ۲۷ با نتیجه ۱ بر صفر امارات را شکست دهد. در حالیکه تیم ملی صعودش را به مرحله نیمه نهایی قطعی کرده بود به مصاف کره جنوبی رفت. در این بازی پرویز دهداری از بازیکنان ذخیره و جوانتر در ترکیب تیم استفاده کرده بود در نتیجه تیم ملی با نتیجه ۳ بر صفر از کرهجنوبی شکست خورد تا پس از این تیم به عنوان تیم دوم به مرحله بعد صعود کند. در گروه B نیز عربستان و چین به ترتیب عناوین اول و دوم را به دست آورده بودند.
برای دومین دوره متوالی ایران و عربستان در مرحله نیمه نهایی به مصاف هم رفتند. این مسابقه در روز پنجشنبه ۲۴ آذر ۶۷ برگزار شد و ایران با تک گل ماجد عبدالله در دقیقه ۱۶ بازی را به حریف قدرتمند خود واگذار کرد. کره جنوبی نیز با شکست ۲ بر ۱ چین به همراه عربستان راهی فینال شد.
بازی رده بندی بین ایران و چین شنبه ۲۶ آذر ۱۳۶۷ با قضاوت احمد باش اردنی در ورزشگاه الاهلی دوحه آغاز شد و دو تیم در وقت قانونی و اضافه به تساوی بدون گل رضایت دادند تا ضربات پنالتی تیم سوم جام هشتم را مشخص کند.
درخشش احمدرضا عابدزاده جوان در مهار سه پنالتی تیم چین و گل شدن توپهای محرمی، انصاریفرد و قایقران ایران را به همراه جوانان گمنامش به مقام سومی جام ملتها رساند.
عربستان نیز در مسابقه فینال و پس از تساوی صفر بر صفر در ضربات پنالتی با نتیجه ۴ بر ۳ کره جنوبی را شکست داد تا برای دومین دوره پیاپی قهرمان جام ملتها شود.
بر خلاف باور عموم مردم، انقلاب پرویز دهداری و دفاع از اصولش خط بطلانی بر بازیکن سالاری بود و ایران توانست با جوانان جویای نامش در آسیا بدرخشد.