محمد قراگزلو / اولین بازی پرسپولیس در فصل جدید خوب تمام نشد و برای از دست دادن دو امتیاز می‌شود به چند نکته اشاره کرد اما به جای نقد بازی و برشمردن معایب که البته خیلی‌هایش هم گل درشت است سه چهره از این بازی را انتخاب کردیم و به آنها پرداختیم. پهلوان، […]
محمد قراگزلو /
اولین بازی پرسپولیس در فصل جدید خوب تمام نشد و برای از دست دادن دو امتیاز می‌شود به چند نکته اشاره کرد اما به جای نقد بازی و برشمردن معایب که البته خیلی‌هایش هم گل درشت است سه چهره از این بازی را انتخاب کردیم و به آنها پرداختیم.
پهلوان، ستاره اکباتان
مطابق انتظار احسان پهلوان در ترکیب اصلی پرسپولیس به میدان رفت و به عنوان هافبک چپ نقش خود را ایفا کرد. پهلوان مثل بشار هافبک کناری بود اما بارها به میانه میدان آمد و در حرکات ترکیبی و حملات تیمش تأثیرگذار بود. اما بدون شک احسان پهلوان را می‌توان بهترین بازیکن پرسپولیس در مسابقه اول فصل نامید. او هم تحت فشار خوب کار می‌کرد و توپ را به هم‌دسته‌اش می‌رساند هم با فرارها و کارهای ترکیبی برای تیمش موقعیت ساخت. پهلوان که نشان داد هم با پای چپ هم پای راست خوب کار می‌کند در نیمه نخست می‌توانست زننده یک گل زیبا باشد اما گلر حریف که گرم شده بود مانع از این اتفاق شد. او در شروع نیمه دوم هم می‌توانست سازنده گل برتری تیمش باشد که باز هم اکبر منادی ضربه سر کنعانی را برگشت داد. با این نمایش پهلوان او بیشتر از قبل یحیی و کادر فنی تیمش را امیدوار کرد اما حیف که این بازیکن توانا از بازی فینال لیگ قهرمانان محروم خواهد بود.
کنعانی، شروع ترسناک و ثبات
در ادامه بازی
محمدحسین کنعانی‌زادگان که در رقابت‌های لیگ قهرمانان یکی از بهترین بازیکنان تیمش بود در شروع دیدار با سایپا هول و دستپاچه به نظر می‌رسید تا جایی که در همان ثانیه‌های نخست بازی نزدیک بود با باز کردن دروازه خودی سریعترین گل به خودی تاریخ لیگ برتر را به نام خود ثبت کند! اشتباهات و سستی کنعانی تا ربع نخست بازی هم ادامه داشت. او در کنار سیدجلال ناهماهنگ و عجول به نظر می‌رسید تا جایی که در آفساید گیری هم مشکل داشت و نمی‌توانست خودش را با سیدجلال و مدافعان کناری‌اش هماهنگ کند. با این وجود هر چه که از زمان بازی گذشت کنعانی شرایط بهتری پیدا کرد. نزدیک بود او در نیمه نخست با یک شوت اتفاقی و بد پایه‌گذار گل باشد و در شروع نیمه دوم بدشانسی آورد که ضربه سرش گل نشد. در ادامه بازی یک بار هم ضربه سر خوبی زد که قبل از آن خطای هم‌دسته‌اش اعلام شد. اما در بحث دفاع هم کنعانی کار سختی نداشت و غیر از یکی دو صحنه مشکلی پیدا نکرد. حضور تأثیرگذار کنعانی در مهم‌ترین موقعیت سایپا هم مشهود بود و با اینکه آفساید را پر کرده بود اما با مزاحمت برای علیاری اجازه نداد راحت ضربه بزند.
عبدی بدشانس باید
در زمین می‌ماند؟
مهدی عبدی بدشانس بود که در نخستین بازی فصل لیگ برتر پایش به گل باز نشد. عبدی به اندازه به ثمر رساندن یک گل در این مسابقه خوب بود اما هم بدشانسی آورد هم درخشش گلر سایپا مانع از این اتفاق شد. مهاجم قراخیلی که مثل بازی نیمه نهایی لیگ قهرمانان خیلی زود می‌توانست خیال کادر فنی و هواداران را به خاطر محرومیت و از دست دادن آل‌کثیر و البته جدایی علیپور راحت کند در نیمه نخست سه موقعیت گل خوب داشت که بار اول با وجود مکث زیاد و دخالت ماهینی، در نهایت ضربه خوبی به توپ زد اما منادی با خروجی شجاعانه مانع از ثبت گل شد. بار دوم حرکت عمقی وحید امیری و پاس نهایی او عبدی را در موقعیت گلزنی قرار داد اما ضربه نهایی شماره ۱۶ پرسپولیس نه جان لازم داشت نه در زاویه خوبی زده شد تا اکبر منادی به راحتی توپ را جمع کند.
بار سوم در وقت‌های تلف شده هم کنترل هم ضربه عبدی خوب بود و او با شلیک توپ به زاویه مخالف کاری کرد تا دیگر از دست گلر سایپا کاری برنیاید اما توپ رفت و به پایه تیرعمودی خورد و گل نشد. در نیمه دوم عبدی کمی افت کرد که البته این افت بیشتر ناشی از افت تیمی پرسپولیس و هافبک‌هایش بود. در هر حال او در میانه بازی به عنوان اولین تعویضی از زمین بیرون رفت و جای خود را به آرمان رمضانی داد که تقریباً هیچ کار خاصی پیش نبرد تا این سؤال در ذهن شکل بگیرد که «ماندن عبدی در بازی بهتر نبود؟» و البته بعدتر به این نکته مهم و اساسی برسند که چرا پرسپولیس مهاجم ندارد و تا کی باید با این کمبود و مشکلات بسازد و امتیاز از دست بدهد؟
