آرمان بیات- کارشناس هوانوردی/ بخش دوم: برنامهریزیهای اساسی در توسعه هوانوردی عمومی تجاری و شخصی و تغییر راهبرد به سوی سیستم حمل و نقل هوایی هواپیماهای کوچک و یا SATS با ماهیت پروازهای غیر برنامه ای دربستی، بدون شک فرصت رشد اقتصادی در دو بعد فرودگاهی و منطقه ای به همراه خواهد داشت […]
آرمان بیات-
کارشناس هوانوردی/
بخش دوم:
برنامهریزیهای اساسی در توسعه هوانوردی عمومی تجاری و شخصی و تغییر راهبرد به سوی سیستم حمل و نقل هوایی هواپیماهای کوچک و یا SATS با ماهیت پروازهای غیر برنامه ای دربستی، بدون شک فرصت رشد اقتصادی در دو بعد فرودگاهی و منطقه ای به همراه خواهد داشت و فرودگاه رامسر را بیش از پیش به عنوان دروازه ورود سرمایه مطرح خواهد کرد.ایجاد فرصت توسعه گردشگری هوایی با تاسیس کسب وکارهای کوچک هوانوردی، فرصت برقراری شبکه پروازی ایرتاکسی و کامیوتر در شعاع زیر ۱۵۰ ناتیکال مایل و به مقاصد نزدیک چون مراکز استانهای تهران، مازندران و گیلان و استفاده از ظرفیتهای فرودگاهی بزرگتر نزدیک و شکلگیری شبکه Hub & Spoke با همکاری بین شرکتهای هواپیمایی و توجه به حمل و نقل هوایی دربستی و خصوصی با محور گردشگری و مشخصاً توریست درمانی از دیگر فرصتهایی است که فرودگاه جدید رامسر به عنوان قطب هوانوردی عمومی شمال ایران پیش کش این منطقه خاص کشور می کند.
در بعد توسعه شبکه پروازی یا Rout Development ، با افتتاح فاز اول فرودگاه امکان برقراری مسیرهای جدید یا افزایش ظرفیت عرضه صندلی پرواز با تغییر سایز ناوگان در مسیرهای فعلی وجود خواهد داشت و از این پس، سهم بازار شرکتهای هواپیمایی از فرودگاه رامسر که پیش از این تنها متعلق به دو شرکت بوده است، افزایش خواهد یافت.شرکتهای هواپیمایی دیگر که ناوگانی در ظرفیت پذیرش فرودگاه رامسر را دارند، امکان برقراری پروازهای جدید را خواهند داشت و بدون شک این شرکتها به عنوان شرکای تجاری شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران در مسیر توسعه منطقه غرب استان مازندران و شرق استان گیلان و مشخصاً با محور شهرستان رامسر قرار خواهند گرفت و فرصت تحقق چشم انداز رشد را بیش از پیش محیا خواهند کرد.
فرودگاه رامسر به عنوان درگاه استراتژیک در تلاقی تجارت و اقتصاد با پیوستهای فرهنگی و گردشگری نقش کلیدی در توسعه مناطق مرکزی شمال کشور دارد که این امر با متوسط شبکه پرواز ۲ ساعت در مقاصد داخلی و کمتر از ۳ ساعت در مقاصد بین المللی منطقه ای امکان پذیر است و لذا نقش آن در بلوغ اقتصادی منطقه که خود پویایی اقتصاد فرودگاهی را نیز به همراه دارد، حائز اهمیت است و لذا توجه به توسعه نهایی فرودگاه از ضرورت هاست.
حال با توجه به تاثیرات بنیادی در ایجاد بستر توسعه و فرصتهای رشد در تمامی ابعاد اقتصادی ناشی از فرودگاه رامسر سوالی جدی در فضای واگرایی اندیشه راهبردی تبیین می شود. به طور یقیین در درک مدیریت هوانوردی، فرودگاه نقشی زیرساختی دارد و ابزار بهره برداری در نقش شرکتهای هواپیمایی نهفته است. شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران در یک سال اخیر اراده ای جدی در رفع موانع امکان بهرهوری این سرمایه گذاری عظیم منطقه داشته است و برای تکمیل آن و تحقق بهشت زیبای ترسیم شده صدرالاشاره، همچنان فازهای بعدی توسعه را در اولویت قرار داده است. لذا این شرکت ملی، نقش زیرساختی خود را به خوبی در حال ایفا و اجراست. اما بعد دوم و روی دیگر سکه تکامل، شرکتهای هواپیمایی هستند که استفاده از این ظرفیت فرودگاهی را برای رشد اقتصادی خود، انتخاب می کنند. چالش اساسی پیش رو چگونگی جذب این شرکتها در برقراری پروازهای جدید و توسعه شبکه پروازی است که استراتژی راه به رامسر و تسهیل حمل و نقل با رویکرد سرعت و ایمنی محقق شود.
برقراری راه و مسیر هوایی و ایجاد تسهیلات و فرصت سفر یقیناً حجم گردشگران و سرمایه داران و سرمایه گذاران را از مناطق کشور در مرحله اول و شاید از سایر کشورهای منطقه در مرحله دوم با میانگین زمانی ۲ الی ۳ ساعت به سوی رامسر سرازیر کند که نتیجه آن افزایش تقاضا در همه فرصتهای بنیادی اقتصادی و اجتماعی است. برای تحقق چنین هدف دارای اهمیتی دو راه پیش روی مسئولان محلی و استانی قرار دارد . بخش مهمی از سرمایهگذاری در زیرساخت، انجام و بخش اندکی در تکمیل آن و افزایش بهرهوری فرودگاه در حال انجام است.
راه اول نیاز به توجه به سرمایه گذاری در بخش بهرهبرداری است. در این بین سرمایه گذاران ملی و منطقه ای باید نسبت به تأسیس یا راه اندازی یک شرکت هواپیمایی کوچک و بومی و یا حداقل با تملک ناوگان هوایی و استقرار آن در فرودگاه رامسر نسبت به همکاری با سایر شرکتهای هواپیمایی دارای پروانه بهره برداری عملیاتی اقدام کنند. این روش، راهبردی است که در بیشترین نقاط دنیای امروز دیده می شود و متناسب با مدل کسب و کار ، شرکت های کوچک و با ناوگانی کوچک ایجاد و نسبت به برقراری شبکه پروازی از هاب و یا پایگاه عملیاتی خود به سایر مقاصد در بازار هدف منطقه مطبوع در دو بخش پست، بار و مسافر اقدام می کنند. در این بین شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران در راهبرد جدید خود فرصت بهره برداری را با طراحی برنامه شرکتهای هواپیمایی مجازی در توسعه هوانوردی عمومی ایجاد کرده که سرمایه گذاران می توانند از آن استفاده کنند.
راه دوم در رسانهها و توجه به بازاریابیهای نوین و هدایت افکار در دو بخش داخلی و بین المللی است. برند رامسر در افکار عمومی نیاز به بازپروری و بهسازی داشته تا از این مسیر، هویت این شهر رحمت و فرصتهای پیش رو آن معرفی گردد. متولیان بخش خصوصی، رسانههای بومی و سایر رسانههای مکتوب، بصری و رادیویی در سطوح ملی و استفاده از ظرفیتهای بازاریابی دیجیتال، باید در این هدف قرار بگیرد. وسعت کیفی شهر رامسر بی شباهت با کشور ترکیه نیست که خروج از انزوای اجتماعی و اقتصادی این کشور و از سال ۲۰۰۱ با تمرکز بر احیا شرکت هواپیمایی ترکیش و توجه به قدرت رسانه حاصل شد و امروزه این کشور سردمدار اقتصاد توریستی در تمامی ابعاد آن است. بنابراین توجه به برند و هدایت افکار، منتهی به ایجاد تقاضای سفر و متعاقباً مسبب فرصت توجیه پذیر برای شرکتهای هواپیمایی در برقراری مسیر پروازی است.
از طرفی تداوم اراده ملی و در سطوح عالی دولت و مشخصاً وزارت راه و شهرسازی و شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران و همکاری مردم و سایر نهادها در رفع موانع حریم باند و افزایش بهرهوری عملیات هوانوردی و فرودگاهی، سرعت توسعه را با ایجاد بستر جذب شرکتهای هواپیمایی افزایش خواهد داد و افتتاح سطوح پروازی جدید در پنجمین روز خرداد ماه سال جاری به معنای اتمام همه چیز نیست ،از طرفی دیگر فرودگاه به معنای قطعی تبلور نخواهد بود. فرودگاه رامسر، آشیانه پرنده است و نه خود آن.