همزمان با هفته پژوهش، پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار فرهنگی –تاریخی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری از استاد حسن راهساز پیشکسوت مرمت سنگ ایران تقدیر می کند. نشست تخصصی پژوهشکده حفاظت ومرمت آثار فرهنگی –تاریخی که با سخنرانی پژوهشگران برتر این حوزه، گزارش عملکرد گروه های پژوهشی پژوهشکده و تجلیل از پژوهشگران برتر همراه خواهد […]
همزمان با هفته پژوهش، پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار فرهنگی –تاریخی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری از استاد حسن راهساز پیشکسوت مرمت سنگ ایران تقدیر می کند.
نشست تخصصی پژوهشکده حفاظت ومرمت آثار فرهنگی –تاریخی که با سخنرانی پژوهشگران برتر این حوزه، گزارش عملکرد گروه های پژوهشی پژوهشکده و تجلیل از پژوهشگران برتر همراه خواهد بود روز فردا ۲۷ آذر ماه از ساعت ۹تا ۱۲در سالن همایش های موزه ملی ایران برگزار می شود.
در ادامه این نشست از استاد حسن راهساز، پیشکسوت مرمت سنگ در ایران تقدیر ویژه به عمل می آید. در حاشیه برگزاری این نشست نمایشگاهی از عکس های داریوش محمد خانی با عنوان پارسه از نگاهی دیگر که توسط پایگاه جهانی تخت جمشید تهیه و تنظیم شده به نمایش در می آید.
قلعه کاظم داشی، پناهگاه امن ارومیه
اثر باستانی قالا داشی یا قلعه‌ی کاظم داشی در روستای گورچین قلعه در ۷۰ کیلومتری ارومیه واقع شده است که در زمان‌های مختلف از جمله جنگ جهانی اول، پناهگاه اهالی هفت روستای اطراف بوده است و نام آن به یاد «کاظم خان»، فرماندهی افراد محافظ روستا که خود اهل قوشچی بوده، نامگذاری شده است. نام کاظم داشی در اصل، قالا داشی می‌باشد و در قدیم به قیرخلار (۴۰ نفر) نیز معروف بوده است. بخش قلعه بر فراز کوه مخروطی شکل ناقصی استوار است که در ۲ کیلومتری سمت جنوب غربی و نزدیک ساحل دریاچه‌ی ارومیه، مشرف به جلگه‌ای خرم و سبز، واقع شده است.کاظم داشی، صخره‌ای طبیعی است که به علت موقعیت خاص جغرافیایی، مسیر صعب‌العبور، پرتگاه‌های مخوف و برتری ژئوپلیتیک در طول تاریخ، خصوصا در زمان جنگ و ناآرامی، همواره مورد استفادهی مردمان منطقه قرار گرفته است. از این‌رو بر اساس کاوش‌های باستان‌شناسی، قدمت آثار تاریخی به دست آمده در این صخره به هزاره‌ی اول پیش از میلاد باز می‌گردد. به روایت کهن سالان منطقه، گویا در سال‌های دور، چهل نفر از اهالی از دست حاکمان ظالم گریخته و در صخره پناه می‌گیرند.
از آن پس و تا پیش از حضور کاظم خان، این صخره با عنوان قیرخلار قالاسی (قلعه‌ی چهل نفر) و قالا داشی (قلعه‌ی سنگی) شناخته می‌شد. از اوایل قرن بیستم، کاظم خان با پناه بردن به صخره، به مقاومت و مبارزه با اشغال‌گران روس و دفاع از مردم منطقه می‌پردازد. مبارزات کاظم خان تا سال‌ها پس از خروج روس‌ها در ناآرامی‌های داخلی و غائله جیلوها ادامه داشته است.
این صخره‌ی طبیعی به شکل یک کلاه نظامی است. از شگفتی‌های طبیعت این است که صخره‌ی دیگری با شباهت حیرت‌انگیز و در اندازه‌ای کوچکتر، در جوار کاظم داشی وجود دارد، به طوری‌که از آن به عنوان قل دیگر کاظم داشی یاد می‌شود. سنگ نگاره خان تختی، متعلق به دوران ساسانیان از جمله آثار مهم تاریخی منطقه است که در فاصله‌ی کمی از کاظم داشی قرار دارد.
