آتش بیار معرکه نباشیم!
آتش بیار معرکه نباشیم!

مناظره، بحث و گفتگویی است که بین دو یا چند نفر با دیدگاه مخالف صورت می گیرد و هدف آن، این است که از دل این تبادل نظرات، به چشم اندازهای تازه ای برسیم. گاهی هم در شرایط پیچیده ای همچون شرایط این روزهای کشورمان، بحث و مناظره راه حلی بسیار راهگشا جهت پیداکردن راه […]

مناظره، بحث و گفتگویی است که بین دو یا چند نفر با دیدگاه مخالف صورت می گیرد و هدف آن، این است که از دل این تبادل نظرات، به چشم اندازهای تازه ای برسیم. گاهی هم در شرایط پیچیده ای همچون شرایط این روزهای کشورمان، بحث و مناظره راه حلی بسیار راهگشا جهت پیداکردن راه حل برای گذار از شرایط حساس است. در مناظره باید “روح آزادی بیان” به معنای کامل و بی عیب و نقص آن حاکم باشد و افراد بتوانند آزادانه نظرشان را بیان کنند. گاهی در مناظرات ممکن است افراد بر سر هم فریاد بکشند و این هیچ اشکالی ندارد. مثلا آنچه در چند دوره اخیر انتخابات ریاست جمهوری، تحت عنوان “مناظره” نزدیک چهار ساعت از کنداکتور رسانه ملی را نابود کرد، با هیچ سبک و سیاقی مناظره به حساب نمی آید و با ارفاق، مسابقه محله است. نمی شود که هشت نفر دور هم بنشینند و مثلا کسی توسط رقیبش متهم به کاری شود و وقتی نوبت صحبت پیدا می کند، مجری از توی گوی سوال کاملا بی ربطی، در بیاورد و اورا مجبور کند که مثلا برنامه هایش را درباره اقتصاد دریا بگوید!
همه این مطالب، در حاشیه می روند اگر این مباحث و مناظرات، بدون هیچ تاثیری، فقط آشوب و تنش و کینه و نفرت را در جامعه افزایش دهد. این روزها، دقیقا به قصد فرار از این شرایط، رسانه ملی اقدام به ساخت برنامه های مناظره کرد. اقدامی بسیار سودمند و نجات دهنده، البته به شرطی که به سمت “تک صدایی” نرود. درکل اگر جانب انصاف را رعایت کنیم، و تلویزیون را با سابقه خودش مورد ارزیابی قرار دهیم، اینکه به صداهای مخالف، حتی داخل چارچوب، امکان شنیده شدن داده شد، اقدام مثبتی است و اعتماد آحاد مردم را به رسانه رسمی کشور افزایش می دهد؛ اما یک نکته بسیار مهم و قابل تامل این است که ما این روزها مناظره ها را جهت دوری از آشوب برگزار می کنیم و هدفمان صرفا بالا بردن اطلاعات عمومی و آگاهی و پرهیز از تعصب نیست. احتمالا اولین کسی که ایده افزایش برنامه های مناظره را داده و حسابی هم خدا خیرش بدهد، کاملا به این امر آگاه شده که خشم و اعتراض مخالفان، در صورت سرکوب، تبدیل به فاجعه می شود و برنامه های مناظره راهی بسیار موثر برای رسیدن به همدلی و اصلاح امور است. حال که هدفمان رسیدن به آرامش و ثبات اجتماعی است، باید خیلی حواسمان به چهره هایی که در این مناظرات انتخاب می کنیم باشد. مخصوصا کسانی که قرار است در موضع حمایت از سیاست های حکومت قرار بگیرند. یکی از چهره های ثابت در این مناظرات که تقریبا در برنامه بحث و گفتگوی تمام شبکه های تلویزیون حاضر شده و در فضای مجازی نیز حضوری پررنگ دارد، محمدصادق کوشکی است.
هرکس چند قسمت از این برنامه ها را دنبال کرده باشد دیگر می داند که موضع کوشکی چیست. کوشکی در رسانه ملی، احتمالا مثل مخاطب رو به رویش کنترل می شود؛ چون اگر مثلا صحبت های اخیرش را در برنامه تلویزیونی زده بود، چهره مناظرات را به کلی مخدوش می کرد و شرایط جامعه را به وضع وحشتناک تری تبدیل می کرد. کوشکی در تازه ترین اظهاراتش گفته است: قوه قضائیه در این حدود ۴ ماه فقط یک نفر را به جرم محاربه اعدام کرده است و بقیه به جرم قتل اعدام شده‌اند و فقط محسن شکاری قتل نکرده بود که اعدام شد که این تعداد با توجه به اتفاقی افتاده ناچیز است. همین کوتاهی باعث شده گروهی به بدون ترس هر کاری که می‌خواهند، انجام بدهند.
این چهره اصولگرا در ادامه گفت: جالب است گروهی برای علی دایی صدای‌شان بلند می‌شود و هزار و یک دلیل می‌آورند که نباید به دایی توهین شود و فلان چیز درباره‌اش گفته شود. از نظر آن‌ها اهانت به حاج قاسم، نظام و … اشکالی ندارد و حرف زدن درباره فوتبالیست‌ها گناهی کبیره است. بازهم می‌گویم، قوه قضاییه باید برخوردهای لازم را انجام می‌داد و اگر هتاکان پاسخ لازم را می‌دیدند، حالا هتاکی رسم نمی‌شد.
کوشکی می‌گوید: اگر قوه قضاییه شل نمی‌گرفت، اغتشاشگران جرات نمی‌کردند به مقدسات توهین کنند و همچینن فوتبالیست‌ها و بازیگران جرات نمی‌کردند، به زمین و زمان تهمت‌های ناروا بزنند و مقدسات را زیر پا بگذارند.
اصلا قصد تحلیل صحبت های کوشکی را نداریم. چون دقیقا متوجه نمی شویم آنجایی که می گوید» یک اعدام برای ۴ ماه کم است» حرف حسابش چیست و چه انتظاری داشت؟ یا مثلا وقتی می گوید «قوه قضائیه شل گرفته»، دوست داشته قوه قضائیه چه کار کند؟ ما نمی دانیم کوشکی دوست دارد الآن امنیت جامعه به چه شکلی برقرار شود و در این متن، هدف بررسی گفته هایش را نداریم. فقط چون بی نهایت دلمان برای حال بد مردم و شرایط پیچیده این روزهای ایران می سوزد، توصیه می کنیم کوشکی یا هرچهره دیگری که مخصوصا به عنوان طرف اصولگرا، پاسخگوی مخالفان در برنامه های مناظره می شود، کمی روی صحبت و رفتارش تمرکز بیشتری داشته باشد که گاهی اوقات برخی صحبت ها، جز پراکنده کردن تخم کینه و نفرت نتیجه ای نخواهد داشت. ما ابدا نمی خواهیم حالا که شاهد یک اقدام مثبت در رسانه ملی هستیم، به جایی برسیم که بخاطر صحبت های اشتباه یک کارشناس مهمان، مردم به جایی برسند که از برنامه های گفتگو محور فرار کنند. در ابتدا متذکر شدیم اصلا اساس مناظره، آزادی بیان است؛ اما این نکته را فراموش نکنیم که ما در حال سپری کردن روزهای معمولی ای نیستیم. پس حداقل قبل از گفتن جملاتی مثل «یک اعدام برای چهار ماه کم است»، فقط یک لحظه به تاثیری که می توانیم روی جامعه و افکار توده های مختلف مردم بگذاریم، فکر کنیم. آن وقت شاید با کنترل خشم، صحبت هایمان بوی صلح و تامل بیشتری داشته باشد و مثمر ثمر واقع شود.